Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2015/5557 Esas 2015/6391 Karar Sayılı İlamı

15. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/5557
Karar No: 2015/6391
Karar Tarihi: 14.12.2015

Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2015/5557 Esas 2015/6391 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı B..Sistem ve davalı Tokat İl Özel İdaresi arasındaki dava hakkında, Tokat 1. Asliye Hukuk Mahkemesi tarafından 2014/213-2015/55 sayılı karar verilmiştir. Davada takibe yapılan itirazın iptali talep edilmiş ve mahkemece 100,50 TL asıl alacak ve 1.165,43 TL işlemiş faiz olmak üzere toplam 1.265,93 TL yönünden takibin devamına karar verilmiştir. Davalı, mahkeme hükmünün kesin olması yönünden temyiz istemiş ancak Yargıtay tarafından reddedilmiştir. 14.07.2004 tarihli 5219 sayılı yasanın 2A maddesi ve HUMK'nın 427. maddesi ile öngörülen kesinlik sınırı, 01.01.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL'ye çıkarılmıştır.

15. Hukuk Dairesi 2015/5557 E. , 2015/6391 K.

"İçtihat Metni"

Davacı B..Sistem Bilgisayar Yazılım Telekominasyon Dayanıklı Tüketim ve Gıda Sanayi ve Ticaret Ltd. Şti. ile davalı Tokat İl Özel İdaresi (Devredilen Yıldıztepe Belediye Başkanlığı) arasındaki davadan dolayı Tokat 1. Asliye Hukuk Hakimliğince (Tic.Mah.Sıf.) verilen 10.02.2015 gün ve 2014/213-2015/55 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

- K A R A R -

14.07.2004 gün ve 5219 sayılı Yasa"nın 2 A maddesinin c fıkrası ile HUMK"nın 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL"ye çıkarılmıştır.
Tokat 1. Asliye Hukuk Mahkemesi"nin (Ticaret Mahkemesi Sıfatı ile) kararı 10.02.0015 tarihlidir. Davada 12.155,83 TL"lik takibe yapılan itirazın iptâli talep edilmiş, mahkemece 100,50 TL asıl alacak ve 1.165,43 TL işlemiş faiz olmak üzere toplam 1.265,93 TL yönünden takibin devamına karar verilmiş olduğundan karar davalı açısından kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve ¾ sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay"ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir. Bu nedenle temyiz isteminin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalının temyiz isteminin, mahkeme hükmünün kesin olması yönünden REDDİNE, ödediği temyiz peşin ve Yargıtay başvurma harçlarının istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, 14.12.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.