Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/12870 Esas 2021/3935 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/12870
Karar No: 2021/3935
Karar Tarihi: 26.04.2021

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/12870 Esas 2021/3935 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümle ilgili yapılan temyiz itirazını incelerken, sanığın 2.78 promil alkollü olduğu kaza tespit tutanağı, sanık, mağdur ve tanık beyanları ile tüm dosya kapsamından yaralanmanın sanığın motorsikletinin direksiyon hakimiyetini kaybetmesi sonucu gerçekleştiğine dair kesin bir delil bulunmadığını tespit etti. Bu nedenle, tehlikeli eylemin zarara yol açması ve her iki suçun birlikte işlenmesi durumunda, sanığın hangi suçtan cezalandırılacağına zarar suçu-tehlike suçu ölçütünün esas alınması gerektiğini belirterek, sanık hakkında taksirle yaralama suçundan yeterli şüpheden uzak somut delil bulunmadığı için ceza verilemeyeceğini ve trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan cezalandırılması gerektiği sonucuna vardı. Kanunlar açısından ise, TCK'nın 179. maddesinde düzenlenen trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçunun yapılan hareketin niteliğine göre belirli alt ve üst sınırlarıyla belirlendiği, sanığın alkollü olarak direksiyon başında bulunması nedeniyle TCK'nın 179/3-2. maddeleri uyarınca trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan cezalandırılması gerektiği belirtilmiştir.

12. Ceza Dairesi 2019/12870 E. , 2021/3935 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, mahalli Cumhuriyet savcısının, sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Kaza tespit tutanağı, sanık, mağdur ve tanık beyanları ile tüm dosya kapsamından, 2.78 promil alkollü olduğu ... kuruluşunda tespit edilen sanığın, idaresindeki motorsiklet ile seyri sırasında direksiyon hakimiyetini kaybederek devrilmesi neticesinde yolcusu mağdur ...’ın vücudunda 2. derece kırık oluşacak şekilde yaralanmasına neden olduğuna dair kesin, şüpheden uzak somut delil bulunmadığı anlaşılmakla,
Dairemizin yerleşik uygulamasına göre; tehlikeli eylemin zarara yol açması ve her iki suçun birlikte işlenmesi halinde sanığın hangi suç nedeniyle cezalandırılacağı belirlenirken suçlar için Kanunda öngörülen cezaların ağırlığının değil, zarar suçu-tehlike suçu ölçütünün esas alınması suretiyle, sanığın taksirle yaralama suçundan cezalandırılmasının mümkün olduğu ahvalde sadece taksirle yaralama suçundan cezalandırılması, ancak taksirle yaralama suçundan cezalandırmanın mümkün olmadığı ahvalde ise, sanığın TCK"nın 179. maddesinde düzenlenen trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan cezalandırılması gerektiği, somut olayda, sanığın taksirle yaralama suçundan mahkumiyetine ilişkin yeterli şüpheden uzak somut delil bulunmaması karşısında, sanık hakkında CMK"nın 226. maddesi uyarınca ek savunma hakkı verilerek TCK"nın 179/3-2. maddeleri uyarınca trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan mahkumiyet kararı verilmesi gerekirken, suç vasfında yanılgıya düşülerek yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı olup, mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazı bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 26/04/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.