Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/6825 Esas 2019/9112 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/6825
Karar No: 2019/9112
Karar Tarihi: 17.06.2019

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/6825 Esas 2019/9112 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesinde görülen bir hırsızlık davasında, mükerrir sanık hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verildi. Mağdurun zararının giderilmesini istememesi nedeniyle, sanık adına mahkeme veznesine suça konu olan paranın depo edilmesi sağlandı. Ancak, eksik kovuşturma nedeniyle sanık hakkında etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanması sonucu eksik ceza tayini yapıldığı ve suçun işlendiği zaman dilimi belirtilmediği için karar bozuldu. Kanun maddeleri olarak, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendi, 168/2. maddesi ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 232. maddesi belirtildi.

17. Ceza Dairesi 2018/6825 E. , 2019/9112 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Mükerrir sanık hakkında mahkemece cezanın infazından sonra denetimle serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verildiği ve Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 tarih 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 53. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararının kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceği anlaşılmakla, tebliğnamede bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
Mağdurun, kovuşturma aşamasında zararının giderilmesini istemediğini beyan etmesi karşısında, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 09/02/2016 tarih, 2013/735 Esas ve 2016/55 Karar sayılı kararında belirtildiği üzere, mağdur adına mahkeme veznesine suça konu olan paranın sanık tarafından depo edilmesi sağlanarak sonucuna göre sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nun 168/2. maddesinde düzenlenen etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması gerekirken eksik kovuşturma ile şartları oluşmadığı halde 168/2. maddesinin uygulanması sonucu sanık hakkında yazılı şekilde eksik ceza tayini, aleyhe temyiz olmadığından, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 232. maddesinin 2. fıkrasının (c) bendi uyarınca gerekçeli karar başlığında suçun işlendiği zaman diliminin yazılması gerekirken yazılmaması, mahallinde giderilebilir eksiklik olduğundan, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre, sanık ..."nın temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden reddiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 17/06/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.