Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2021/8719 Esas 2022/9240 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesi


Taraflar arasındaki görülen davanın yapılan yargılaması sonucunda: ilk derece mahkemesince verilen kararın istinaf incelemesi üzerine bölge adliye mahkemesinin yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmünün Yargıtay'ca incelenmesi taraf vekillerince istenilmiş, davalı vekili de temyiz dilekçesinde duruşma isteminde bulunmuş olmakla, duruşma için belirlenen 24/05/2022 günü temyiz eden taraf vekillerinin yüzlerine karşı duruşmaya başlanarak gelen vekillerin sözlü açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü.

- K A R A R -

Dava, 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu'nun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın yol olarak terkini istemine ilişkindir.
İlk derece mahkemesi'nce davanın kabulüne ilişkin olarak verilen karara karşı, taraf vekillerince yapılan istinaf başvurusunun Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesi'nce esastan reddine karar verilmiş olup; hüküm, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Aşağıda açıklanan gerekçelerle Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesi'nin esastan ret kararı kaldırıldıktan sonra ilk derece mahkemesi kararının incelenmesinde;
Dosyada bulunan kanıt ve belgelere, kararın dayandığı gerekçelere göre; arazi niteliğindeki ... parsel sayılı taşınmaza 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu’nun 11/1-f maddesi uyarınca gelir metodu esas alınarak değer biçilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bu nedenle davalılar vekilinin tüm, davacı idare vekilinin ise aşağıdaki husus dışında kalan dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde değildir. Şöyle ki;
Mahkemece ilk kararla tespit edilen bedelden acele el koyma kararı ile belirlenen bedelin mahsubu sonrası kalan bedele 07.10.2017 tarihinden ilk derece mahkemesinin ilk karar tarihi olan 24.11.2017 tarihine kadar, Bölge Adliye Mahkemesi’nin kaldırma kararı sonrası ilk derece mahkemesinin ikinci kararı ile tespit edilen bedelden ilk kararda belirlenen bedelin mahsubu sonrası oluşan fark bedele ise 07.10.2017 tarihinden ikinci karar tarihi olan 28.06.2019 tarihine kadar faiz uygulanması gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması,
Doğru değil ise de; bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden,
Gerekçeli kararın hüküm fıkrasının; 3. bendinin A harfi ile gösterilen faize ilişkin bendinin tümüyle hükümden çıkarılarak yerine, ("Mahkemece ilk kararla tespit edilen 1.277.049,87-TL bedelden acele el koyma kararı ile belirlenen 459.034,35-TL bedelin mahsubu sonrası kalan 818.015,52-TL bedele 07.10.2017 tarihinden ilk derece mahkemesinin ilk karar tarihi olan 24.11.2017 tarihine kadar, Bölge Adliye Mahkemesi’nin kaldırma kararı sonrası ilk derece mahkemesinin ikinci kararı ile tespit edilen 1.554.507,17-TL bedelden ilk kararda belirlenen bedelin mahsubu sonrası oluşan fark bedel 277.457,30-TL'ye ise 07.10.2017 tarihinden ikinci karar tarihi olan 28.06.2019 tarihine kadar faiz uygulanmasına") cümlesinin yazılmasına,
Hükmün böylece HMK'nın 370/2. maddesi uyarınca DÜZELTİLEREK ONANMASINA, HMK'nın 373/1. maddesi uyarınca kararın bir örneğinin Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesi'ne GÖNDERİLMESİNE, davalıdan peşin alınan temyiz harcının Hazine'ye irad kaydedilmesine, temyiz eden davacı idare yararına yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca takdir olunan 3.815,00-TL vekalet ücretinin karşı tarafa yükletilmesine, 24/05/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.