MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanık ..."un 14/01/2014 tarihli Cumhuriyet Başsavcılığı ifadesinde, eşinden kaçtığı için bulunmamayı istediğinden dolayı polis merkezinde ..."ın ismini verdiğini beyan ettiği anlaşılmakla, sanık hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 267. maddesine konu iftira suçundan dolayı zamanaşımı süresi içerisinde kamu davası açılması mümkün görülmüştür.
Mağdur ..."nin Nazilli İlçesi"nde faaliyet gösteren ... Hastanesinde hasta kayıt bölümünde çalıştığı, suç tarihinde sanığın 3 hastaya özel muayene yaptıracağından bahisle mağdura 500,00 Euro para verdiği,bunun üzerine müştekinin muayene ücretini ödedikten sonra üstünü TL cinsinden vermek amacıyla sanığa 4 adet 100,00 TL"lik ve 3 adet 200,00 TL"lik kağıt paraları verdikten sonra sanığın 200,00 TL"lik banknotların ucunu mağdura fark ettirmeden yırtarak paranın yırtık olduğundan bahisle iade ettiği, mağdurun 200,00 TL"lik kağıt paraları alıp yerine bu sefer 6 adet 100,00"er TL"lik kağıt paralar vermesinden sonra sanığın bunu da kabul etmeyerek paraları 50,00 TL"lik kağıt paralarla değiştirmesini istediği, mağdurun bunu kabul etmemesi üzerine sanığın aldığı paraların tamamını mağdura iade ettiği bahanesiyle vermiş olduğu 500,00 Euroyu geri alarak olay yerinde ayrıldığı, sanığın mağdur ile para alış verişleri sırasında mağdurun teslim etmiş olduğu 400,00 TL"yi el çabukluğuyla alarak gerçekleştirdiği, sanığın eyleminin hırsızlık suçunu oluşturduğu anlaşılmakla, tebliğnamede eylemin 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"un 157/1. maddesine konu dolandırıcılık suçunu oluşturduğundan bahisle bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 28/11/2017 tarih, 2014/486 Esas ve 2017/497 Karar sayılı kararında belirtildiği üzere; sanığın, yukarıda anlatıldığı şekilde mağdurun elindeki paraları herhangi bir zorlama olmadan alıp geri verdiği esnada tırnakçılık yöntemiyle bir kısmını çalması şeklindeki eyleminin 5237 sayılı TCK"nun 142/1-b maddesine konu hırsızlık suçunu oluşturmasına rağmen aynı Kanun"un 142/2-b maddesi uyarınca cezalandırılmasına karar verilmesi sonucu yazılı şekilde fazla ceza tayini,
2-Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 tarih 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
3-5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 232. maddesinin 2. fıkrasının (c) bendi uyarınca gerekçeli karar başlığında suçun işlendiği zaman diliminin yazılması gerekirken yazılmaması,
4-Kovuşturma aşamasında şikayetten vazgeçen mağdur ..."nin gerekçeli karar başlığında şikayetçi olarak yazılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz talebi bu bakımdan yerinde görüldüğünden, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 17/06/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.