Danıştay 13. Daire 2021/7 Esas 2022/2191 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ONÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No:2021/7
Karar No:2022/2191


TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Kurumu
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : … Oto Galeri Oto Gaz Montaj Taşımacılık Turizm Temizlik Hizmetleri Sanayi ve Ticaret Ltd. Şti.

İSTEMİN KONUSU : … İdare Mahkemesi'nin … tarih ve E:… , K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: LPG otogaz bayilik lisansı ile faaliyet gösteren davacı şirkete ait otogaz istasyonunda, 29/04/2012, 30/06/2012 ve 27/07/2012 tarihlerinde yapılan denetimlerde, LPG tüpü dolumuna yarayan aparat bulundurulduğunun ve/veya aparatla tüp dolumu yapıldığının tespit edildiği ve bu fiilin 5307 sayılı Kanun'un 7. maddesinin ikinci fıkrasının (4) numaralı bendine aykırı olduğundan bahisle, anılan Kanun'un 16. maddesinin ikinci fıkrasının (b) bendinin (1) numaralı alt bendi ile altıncı fıkrası uyarınca tekerrür hükümleri uygulanmak suretiyle her bir tespit için ayrı ayrı olmak üzere toplam 2.038.884,00-TL idarî para cezası verilmesine ilişkin … tarih ve … sayılı Enerji Piyasası Düzenleme Kurulu (Kurul) kararının iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … İdare Mahkemesi'nce Dairemizin … tarih ve E:… , K:… sayılı kısmen gerekçeli onama, kısmen bozma kararı üzerine, bozulan kısım yönünden bozma kararına uyularak verilen kararda; işlemin tesis edildiği tarih itibarıyla yürürlükte olan hâliyle 5307 sayılı Kanun'un 16. maddesinin 6. fıkrası uyarınca, tekerrür nedeniyle idarî para cezası miktarının iki kat olarak uygulanabilmesi için, fiilin işlendiği tarihten itibaren iki takvim yılı geçmeden aynı kişi tarafından tekrar işlenmesi gerektiği, tekerrüre esas alınması gereken tarihin ise, Kurul tarafından cezanın verildiği tarih değil, fiilin işlendiği tarih olduğu; bu itibarla, 27/07/2012 tarihinde yapılan denetim sonucu "LPG tüpü dolumuna yarayan aparat bulundurmak ve/veya aparatla tüp dolumu yapmak" fiili nedeniyle tekerrür hükümleri uyarınca iki kat ceza uygulanarak idarî para cezası verilmiş ise de; tekerrüre esas alınan fiilin işlendiği tarih olan 02/07/2010 tarihinden itibaren iki takvim yılının geçmesinden sonra 27/07/2012 tarihinde işlenen fiil nedeniyle tekerrür hükümlerinin uygulanması mümkün olmadığından, dava konusu Kurul kararının bu kısmında hukuka uygunluk bulunmadığı sonucuna varılmıştır.


Belirtilen gerekçelerle, hukuka aykırı bulunan dava konusu işlemin iptaline karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idare tarafından, 5307 sayılı Kanun'un 16. maddesinin altıncı fıkrasına göre, tekerrür hükümleri uygulanırken ilk fiilin işlendiği tarihin esas alınamayacağı, burada ilk fiile uygulanan cezanın ilgiliye tebliği tarihinden itibaren sürenin işlemeye başlayacağı, anılan husus dikkate alındığında dava konusu işlemin hukuka uygun olduğu ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davacı tarafından savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ … İN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan İdare Mahkemesi kararının düzeltilerek onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Onüçüncü Dairesi'nce, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
İLGİLİ MEVZUAT:
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 24. maddesinin (f) bendinde, kararlarda yargılama giderlerinin ve hangi tarafa yükletildiğinin belirtileceği; 31. maddesinde, yargılama giderleri hususunda Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu hükümlerinin uygulanacağı kurala bağlanmış; anılan madde ile atıfta bulunulan Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun "Yargılama giderlerinin kapsamı" başlıklı 323. maddesinde, karar ve ilam harçları, posta giderleri, keşif ve bilirkişi ücretleri, vekille takip edilen davalarda yasa gereği takdir olunacak vekâlet ücreti yargılama giderleri arasında sayılmış; 332. maddesinde ise, yargılama giderlerine mahkemece re'sen hükmedileceği kuralına yer verilmiştir.
1136 sayılı Avukatlık Kanunu'nun "Avukatlık ücreti" başlıklı 164. maddesinde, avukatlık ücretinin, avukatın hukuki yardımının karşılığı olan meblağı veya değeri ifade ettiği; 168. maddesinin son fıkrasında ise, avukatlık ücretinin takdirinde, hukuki yardımın tamamlandığı veya dava sonunda hüküm verildiği tarihte yürürlükte olan tarifenin esas alınacağı kurala bağlanmıştır.



2577 sayılı Kanun'un 49. maddesinin birinci fıkrasında, "Temyiz incelemesi sonunda Danıştay; a) Kararı hukuka uygun bulursa onar. Kararın sonucu hukuka uygun olmakla birlikte gösterilen gerekçeyi doğru bulmaz veya eksik bulursa, kararı, gerekçesini değiştirerek onar. b) Kararda yeniden yargılama yapılmasına ihtiyaç duyulmayan maddi hatalar ile düzeltilmesi mümkün eksiklik veya yanlışlıklar varsa kararı düzelterek onar." kuralı yer almıştır.

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
1. İdare Mahkemesi kararının, dava konusu işlemin iptaline ilişkin kısmının incelenmesi: İdare ve Vergi Mahkemesi kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyize konu İdare Mahkemesi kararının, dava konusu işlemin iptaline ilişkin kısmında hukukî isabetsizlik görülmemiştir.
2. İdare Mahkemesi kararının vekâlet ücretine ilişkin kısmının incelenmesi: 2577 sayılı Kanun'un 49. maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi uyarınca, Danıştay'ın, temyize konu kararda yeniden yargılama yapılmasına ihtiyaç duyulmayan maddi hatalar ile düzeltilmesi mümkün eksiklik veya yanlışlıklar varsa kararı düzelterek onayabileceği açıktır.
İdari Yargılama Usulü Kanunu ve Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun yargılama giderlerine ilişkin hükümlerine göre, vekille takip edilen davalarda kanun gereğince takdir olunacak vekâlet ücreti yargılama giderlerinden olup, vekâlet ücretinin tutarı ve hangi tarafa yükletildiğinin kararda gösterilmesi gerekmektedir. Takdir olunacak vekâlet ücretinin tutarı ise, Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi esas alınmak suretiyle tespit edilmelidir.
Bakılan davada, davacının avukat aracılığıyla temsil edilmediği, davayı bizzat kendisinin açtığı ve takip ettiği hâlde İdare Mahkemesi kararında davacı lehine vekâlet ücretine hükmedildiği anlaşıldığından, temyize konu İdare Mahkemesi kararında bu yönüyle hukuka uygunluk görülmemektedir.
Ancak, bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 2577 sayılı Kanun'un 49. maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi uyarınca temyize konu İdare Mahkemesi kararının yargılama giderlerine ilişkin hüküm fıkrasının, fıkrada yer alan "yürürlükteki AAÜT uyarınca belirlenen 1.700,00-TL avukatlık ücretinin davalı idareden alınarak davacıya verilmesine" ibaresinin çıkarılması suretiyle düzeltilmesi gerekmektedir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Davalı idarenin temyiz isteminin reddine,
2. Dava konusu işlemin yukarıda özetlenen gerekçeyle iptali yolundaki … İdare Mahkemesi'nin … tarih ve E:… , K:… sayılı temyize konu kararının, hüküm fıkrasında yer alan "yürürlükteki AAÜT uyarınca belirlenen … -TL avukatlık ücretinin davalı idareden alınarak davacıya verilmesine" ibaresinin çıkartılması suretiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
3. Davalı idare harçtan muaf olduğundan, toplam … -TL temyiz harcının istemi hâlinde davalı idareye iadesine,
4. Dosyanın anılan Mahkeme'ye gönderilmesine,
5. 2577 sayılı Kanun'un Geçici 8. maddesi uyarınca, bu kararın tebliğ tarihini izleyen 15 (on beş) gün içerisinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 24/05/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.