MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada Kayseri 3. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 22/11/2017 tarih ve 2013/631 E- 2017/525 K. sayılı kararın taraf vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine-kabulüne dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 21/12/2018 tarih ve 2018/603 E- 2018/1322 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, 2011/01537 tescil numaralı ve 25.11.2011 tarihli müvekkili adına tescilli mobilya aksesuarı olan ve "Kiraz Ayak" adlı tasarıma ait ürünün davalılar tarafından internetten satışa arz edilmesi üzerine yapılan tespit ile davalıların işyerinde çok sayıda ürün üretildiğinin keşif tutanağı ile tespit edildiğini, işyerinin resmi olarak ..."nın eşi olan ... adına kayıtlı olduğunu, koruma altında bulunan Tasarım Tescil Belgeli ürünün aynı/benzerinin davalı tarafından üretilerek satışa arz edilmesinin hukuka aykırı olduğunu ileri sürerek ürünlerin, üretim ve satışlarının durdurulmasına, internet sitesinden kaldırılmasına, katalogların toplatılmasına, üretmeye yarayan kalıp ve makinelere el konulmasına, müvekkilinin tescil belgesi aldığı 08/03/2011 tarihinden dava tarihine kadar ki dönem için 554 sayılı KHK"nın 52/1 maddesine göre fiili zarar ve 52/b maddesine göre yoksun kalınan kazancın 53. maddeye göre makul bir pay da eklenmek suretiyle hesaplanarak şimdilik 1.000,00 TL maddi tazminatın (belirsiz alacak) ve manevi zarar nedeniyle 20.000.- TL manevi tazminatın tecavüzün ilk defa tespitine yönelik bilirkişi raporunun verildiği 08/10/2013 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile tahsiline, hükmün ilgililere duyurulmasına ve kesinleşmiş kararın ilanına karar verilmesini talep ve dava etmiştir. 07/03/2016 tarihinde ıslah dilekçesi ile talebini artırmıştır.
Davalı ... vekili, müvekkilinin dava konusu yer ve işlerle ilgili hiçbir bilgisinin bulunmadığını, şirketi fiilen sevk ve idare eden kişinin kendisi olmadığını, müvekkilinin huzurdaki dosyada taraf sıfatının olmadığını savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Diğer davalı cevap vermemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporları, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre; davacının tescilli tasarımının aynı olduğu tespit edilen davalıya ait kavisli köşe ayak veya kiraz ayak adlarıyla üretilen ürünlerin üretimi ve satışlarının durdurulmasına, internet sitesinden kaldırılmasına, katalogların toplatılmasına, davacı tarafın üretmeye yarayan kalıp ve makinalara el konulması talebinin reddine, davacı tarafın maddi tazminat talebinin kısmen kabul, kısmen reddiyle 1.000.- TL maddi tazminatın tecavüzün ilk defa tespit edildiği 08/10/2013 tarihinden itibaren, kalan 1.631,92 TL tazminatın ise ıslah tarihinden itibaren ve manevi tazminat talebinin kısmen kabül kısmen reddiyle 5.000.- TL manevi tazminatın işleyecek değişen oranlarda avans faizi ile tahsiline, fazlaya ilişkin talebin reddine, kararın ilanına karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesince, davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine, davalılar vekillerinin istinaf başvurularının kabulü ile ilk derece mahkemesi kararın kaldırılmasıyla; davanın kısmen kabulüne, davacıya ait 2011/01537 tescil numaralı tasarıma tecavüz eden davalı tarafça kavisli köşe ayak veya kiraz ayak adlarıyla üretilen ürünlerin üretimi ve satışlarının durdurulmasına, internet sitesinden kaldırılmasına, katalogların toplatılmasına, davacı tarafın üretmeye yarayan kalıp ve makinalara el konulmasına yönelik talebinin reddine, maddi tazminat talebinin kısmen kabulü ile 1.500.- TL maddi tazminatın 1.000.- TL"sinin tecavüzün ilk defa tespit edildiği 08/10/2013 tarihinden itibaren kalan 500,00 TL tazminatın ise 07/03/2016 ıslah tarihinden itibaren ve 5.000,00 TL manevi tazminatın tecavüzün ilk defa tespit edildiği 08/10/2013 tarihinden itibaren işleyecek değişen oranlarda avans faizi ile birlikte tahsiliyle fazlaya ilişkin talebin reddine, kararın ilanına karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir. 
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK"nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK"nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, taraf vekillerinin temyiz istemlerinin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 324,02 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalılardan müştereken ve müteselsilen alınmasına, davacıdan temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 11/12/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.