Hırsızlık - banka ve kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/3726 Esas 2019/14258 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, banka ve kredi kartlarının kötüye kullanılması
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık hakkında banka ve kredi kartlarının kötüye kullanılması suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesi neticesinde;
Sanığın üzerine atılı ‘‘Banka Ve Kredi Kartlarının Kötüye Kullanılması "" suçundan verilen 5271 sayılı CMK"nın 231/5. maddesi uyarınca kurulan "Hükmün Açıklanmasının Geri Bırakılmasına" ilişkin kararın, kararın aynı Yasa maddesinin 12. fıkrası uyarınca temyizi olanaklı olmayıp itirazı olanaklı kararlardan olması nedeniyle ve 5271 sayılı CMK"nın 264/1. maddesi uyarınca, sanık yönünden yasa yolu ile merciinde yanılmanın yasa yoluna başvuru hakkını ortadan kaldırmayacağından, aynı maddenin 2. fıkrasına göre itirazı incelemeye yetkili ve görevli mahkemeye iletilmek üzere, dosyanın mahalline İADESİNE,
2-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesi neticesinde;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanığın soruşturma aşamasında gerçekleşen suça konu kredi kartının çalınması ile elde ettiği menfaati ve kredi kartını suçtan sonra soruşturma aşamasında iadeden dolayı 5237 sayılı TCK"nın 168/1. maddesi gereğince uygulanan etkin pişmanlık indirim oranının aynı maddenin ikinci fıkrasındaki sınırlama nedeniyle 1/2"den fazla ve 2/3"üne kadar (2/3 dahil) olması gerektiğinin düşünülmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 10/10/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.