Mağdur ...’a yönelik yağma suçundan sanık ... hakkında TCK.149/1-d, 53 maddeleri uyarınca 10 yıl hapis, TCK"nın 149/1-a,d, 35/1, 53. maddeleri uyarıca 5 yıl 6 ay hapis, 6136 sayılı Kanun 15/1, 52/2. maddeleri uyarınca 6 ay hapis ve 500 apc cezası ile cezalandırılmasına ve yoksunluğa, ilişkin ... 2. Ağır Ceza Mahkemesince verilen 18.04.2013 gün, 2013/147 Esas ve 2013/163 Karar sayılı hükmün sanık ... savunmanı tarafından temyiz edilmesi üzerine, dosyayı inceleyen Yargıtay 6.Ceza Dairesi 13.01.2014 gün 2013/23468 esas ve 2014/151 karar sayı ile;
“ Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Katılan ..."ın babasına ait bulunan ... pasajındaki köfteci dükkanını babası olmadığı zamanlarda işlettiği, iş yerine değişik zamanlarda yemek için gelen sanığı yaklaşık 3 yıldır tanıdığı, 19.02.2013 günü öğlen 13.00 sıraları köfteci dükkanına gelen sanık ..."in adı geçen katılana "Benim sallama bıçağıma polisler el koydu, bana 60 TL para cezası verdiler, bu parayı sen vereceksin" dediği, aynı iş yerinde bulunan katılanın arkadaşı tanık ..."ın "Biraz iş yeri çalışsın, istediğin parayı o zaman versin, çocuğu sıkıştırma" demesi üzerine adı geçen sanığın "Hadi lan daha fazla bekletme, parayı şimdi istiyorum para cezamı yatıracağım" dediği, katılan ..."in sanığın ısrar etmesi üzerine, zarar verebileceğini düşünerek, iş yerinde 60 TL parayı kendisine verdiği olayda, yağma boyutuna ulaşan cebir ve tehdit bulunmadığı gözetilmeden, sanığın beraati yerine, yazılı biçimde yağma suçundan hüküm kurulması,” şeklinde bozulmasına oyçokluğu ile karar verilmiştir.
Bozma sonrası ... 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 25.03.2014 gün 2014/73- 2014/80 sayılı kararı ile;
“Bu kapsamda olayın yukarıda anlatıldığı şekilde kabul edilmesi karşısında; her ne kadar sanık aşamalı ifadelerinde atılı suçlamayı kabul etmeyerek olay tarihinden önce katılana bilgisayar sattığını ve bu bilgisayarın 150 TL sini peşin aldığını, katılanın 150 TL kendisine borcu bulunduğunu, olay tarihinde kendisinden bu alacağını istediğini, katılanın da durumunun olmadığını biraz sabretmesi gerektiğini belirttiğini, bunun üzerine kendisinin iş yerinden ayrıldığını, yağma ya da yağmaya teşebbüs suçunu işlemediğini, ava çıkması nedeniyle üzerinde bıçak taşıdığını kabul ettiğini ifade etmiş ise de, katılanın tüm aşamalardaki olaya ilişkin tutarlı ve samimi anlatımları, sanığa bilgisayar nedeni ile bir borcunun bulunmadığına dair beyanı, bahse konu bilgisayarın hazırlık aşamasında yaptırılan değer tespitinde 50 TL değerinde olduğunun tespit edilmesi, katılanın beyanına göre de, bilgisayarın değerinin üzerinde sanığa ödeme yaptığının sabit olması, mağdurun bir çok kez kendi rızası ile sanığa iş yerinde karşılıksız olarak yemek verdiğini beyan etmesine göre sanığa atfı cürümde bulunması için herhangi bir sebebin bulunmaması ve yine tanık ..."ın katılan ..."in beyanlarını doğrular mahiyette beyanda bulunmuş olması birlikte değerlendirildiğinde, sanığın suçtan kurtulmaya yönelik bu beyanlarına itibar etmenin mümkün bulunmadığı ve savunmasının kendisini suçtan kurtarmaya yönelik olduğu kanaatine varıldığı;
Bu şekilde sanığın 19/02/2013 günü öğle saatlerinde katılandan bağırarak 60 TL para istediği, katılanın da önceye dayalı olarak sanığın kişiliğini ve bıçak taşıdığını bildiği, kaldı ki, sanığın da savunmalarında bıçak taşıdığını ifade ettiği, böylelikle katılanın sanıktan korkması nedeniyle istemiş olduğu 60 TL parayı verdiği, tanık Yunus Emre de bahse konu parayı sanığın katılandan zorla aldığını beyan ettiği anlaşılmakla, sanığın üzerine atılı bulunan işyerinde yağma suçunu işlediğinin sabit görüldüğü, bu eylemi nedeniyle TCK"nın 149/1-d, 53. maddeleri gereğince cezalandırılmasına karar verilmesi vicdani kanısına varıldığından aşağıdaki şekilde hüküm kurulması uygun görülmüştür.” gerekçesi ile ilk hükümde direnilmesine karar verilmiştir.
Bu hükmün sanık ... savunmanı tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının "onanması" istekli 05.05.2014 gün ve 2014/149694 sayılı tebliğnamesi ile Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilen dosya;
5271 sayılı CMK"nın 307/3. madde ve fıkrasının 2. cümlesini değiştiren ve geçici 10.maddesini düzenleyen, 02/12/2016 gün, 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 36. maddesi uyarınca; "Direnme üzerine Yargıtay Ceza Genel Kurulu"na gelen ve henüz karara bağlanmamış olan dosyaların, öncelikle kararına direnilen Daire tarafından incelenmesinin zorunlu kılınması karşısında;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu Başkanlığının 07/12/2016 gün, 2014/278 Esas ve 2016/771 sayılı kararı ile Dairemize gönderilen dosya, yeniden incelenerek değerlendirilmiş ve karara bağlanmıştır.

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A

Oluş ve dosya kapsamına göre, sanığın katılana yönelik 19.03.2013 tarihli eyleminde yağma boyutuna ulaşan cebir ve tehdit bulunmadığı gözetilmeden, sanık hakkında verilen mahkumiyet kararının, gerekçe ve sonuçları itibariyle yerinde görülmediğinden bozulmasına dair,
Dairemizin 13/01/2014 tarih ve 2013/23468 Esas, 2014/151 sayılı kararı usul ve yasaya uygun bulunmakla, ... 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 25.03.2014 gün 2014/73- 2014/80 sayılı ilamındaki direnme kararı yerinde görülmediğinden,
CMK"nın 307/3.maddesi gereğince, mahkemenin direnme kararı konusunda karar verilmek üzere dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 24.01.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.