Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
İİK.nun 82/12.maddesinde; "borçlunun haline münasip evin haczedilemeyeceği ..." açıkça belirtilmiştir. Bu maddede belirtilen "ev"den maksat, yerel geleneklere göre mesken (konut) olarak kullanılmaya elverişli olan yerlerdir. Bir meskenin borçlunun haline münasip olup olmadığının haciz anındaki sosyal durumuna ve borçlu ile ailesinin ihtiyaçlarına göre tespiti gerekir. Yapılan tespitte borçlunun haline münasip bir ev alabilmesi için gereken para, haczedilen evin kıymetinden daha fazla veya eşit ise haciz kaldırılır, haczedilen evin kıymeti, borçlunun haline münasip ev alabilmesi için gerekli paradan (veya paylaştırma giderlerinden) fazla olduğu anlaşılırsa istem reddedilir. Fakat bu kararda satış bedelinin borçlunun haline uygun bir ev alabilmesi için gerekli paradan daha aşağı olmaması ve bu paraların borçluya verilmesi kaydıyla satış yapılabilir.
Somut olayda Mahkemece mahallinde keşif yapılmıştır. Bilirkişi kurul raporuna (ve itiraz üzerine alınan ek rapora) göre; borçlunun borç miktarı da düşüldüğünde (dava tarihi itibariyle) kalan parayla aynı vasıflarda olmasa bile... haline münasip ev alabileceği belirtilmiştir.
Bu halde Mahkemece mahcuzun satılarak borçlunun haline münasip ev alması için gereken bedelin kendisine, artanın alacaklıya ödenmesine, satışın borçlunun haline münasip ev alacağı miktardan az olmamak üzere yapılmasına karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde şikayetin kabulüne karar verilmesi isabetsizdir.  
SONUÇ :Alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK.366. ve HUMK.428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 22.01.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.