Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/10633 Esas 2019/18759 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyete, ceza verilmesine yer olmadığına dair

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık ... müdafiinin yüzüne karşı verilen hükümleri 30.11.2015 havale tarihli temyiz ve süre tutum dilekçesinde “sanık” sıfatıyla temyiz etmesi, 1412 sayılı CMUK"un 310. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal temyiz süresinden sonra 16.12.2015 havale tarihli gerekçeli temyiz dilekçesinde hükümlere katılan sanık sıfatıyla itiraz ettiğini bildirmesi karşısında, sanığın süresinden sonra "katılan" sıfatı ile yaptığı temyiz isteminin 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2) Sanıklar hakkında hakaret suçundan verilen ceza verilmesine yer olmadığı kararları ile sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesinde;
Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin olarak; Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre katılan sanık ...’in ve sanık ... müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin isteme uygun olarak ONANMASINA,
3) Sanık ... hakkında tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesinde;
Sanık hakkında müştekiye karşı TCK"nin 86/2. maddesi gereğince basit yaralama, TCK"nin 106/1-1. cümlesi gereğince tehdit ve TCK"nin 125/1-4. maddeleri gereğince hakaret suçlarından kamu davası açıldığı, suç tarihinde tehdit suçunun uzlaşma kapsamında bulunmaması ve 5271 sayılı CMK"nin 253/3. maddesi gereğince, basit yaralama ve hakaret suçlarının da tehdit suçu ile birlikte işlenmesi nedeniyle, sanığın üzerine atılı suçların tamamının uzlaşma kapsamında bulunmadığı anlaşılmış ise de; sanığın üzerine atılı TCK"nin 106/1-1.cümlesinde düzenlenen tehdit suçunun 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesine göre uzlaşma kapsamında kaldığı, uzlaşma önerisinin yapıldığı tarihte 5271 sayılı CMK’nın 253/3. maddesinde engel bulunduğu gözetilerek; sanık ile müşteki arasında 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma işlemi yapılması için dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesi, uzlaştırma girişiminin başarısızlıkla sonuçlanması halinde yargılamaya devamla hüküm kurulması lüzumu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 16.10.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.