Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/4841 Esas 2018/901 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/4841
Karar No: 2018/901

Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/4841 Esas 2018/901 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, vergi usul kanununa muhalefet suçundan mahkum edilmiştir. Suçun maddi konusu sahte fatura düzenlemek ve kullanmak olduğundan faturaların Vergi Usul Kanunu'nun öngördüğü zorunlu bilgileri içermesi gerekmektedir, aksi takdirde bu belgeler vergi kanunlarına göre hiç düzenlenmiş sayılır. Gerçeğin tespiti açısından öncelikle fatura asıllarının dosyaya konulması ve incelenmesi gerekmektedir. Ayrıca, sanığın düzenlediği faturaları kullanan kişi veya şirketler hakkında karşıt inceleme yapılması, vergi raporlarının dosyaya alınması ve bu şirket yetkilileri hakkında sahte fatura kullanmaktan/düzenlemekten dava açılıp açılmadığının araştırılması gerekmektedir. Faturaların gerçek alım-satım karşılığı olup olmadığının belirlenmesi için sevk ve taşıma irsaliyeleri, teslim tesellüm belgeleri, kanıtlama yeteneği olan geçerli ödeme belgeleri ve satıcının kasasına ya da banka hesabına girip girmediğinin tespiti gibi araştırmalar yapılmalıdır. Karar, eksik araştırma ve inceleme yapılarak verildiği gerekçesiyle bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 227. maddesi
- Vergi Usul Kanunu'nun 230. maddesi
- 5320 sayılı Yasanın 8/1. m

11. Ceza Dairesi 2016/4841 E. , 2018/901 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sahte fatura düzenlemek ve kullanmak suçlarının maddi konusunun fatura olması, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu"nun 227. maddesinin 3. fıkrasındaki ""Bu Kanuna göre kullanılan veya bu Kanun"un Maliye ve Gümrük Bakanlığına verdiği yetkiye dayanılarak kullanma mecburiyeti getirilen belgelerin, öngörülen zorunlu bilgileri taşımaması halinde bu belgeler vergi kanunları bakımından hiç düzenlenmemiş sayılır"" şeklindeki düzenlemeye göre de, faturaların Vergi Usul Kanunu"nun 230. maddesinde öngörülen zorunlu bilgileri içermesinin gerekmesi karşısında, gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespit edilmesi bakımından; öncelikle suça konu fatura asıllarından her bir takvim yılı için kanaat oluşturacak sayıda temin edilip dosya arasına konulması, incelenerek kanunda öngörülen şekil şartlarını taşıyıp taşımadığının tespit edilmesi, sanığın düzenlemiş olduğu faturaları kullanan kişi veya şirketler hakkında karşıt inceleme yapılıp yapılmadığının ilgili vergi dairelerinden sorulması, yapılmış ise vergi raporlarının dosya arasına alınması, bu şirket yetkilileri hakkında sahte fatura kullanmaktan/düzenlemekten dava açılmış olup olmadığının araştırılması, açıldığının tespiti halinde dava dosyaları getirtilip incelenerek bu davayı ilgilendiren delillerin onaylı örneklerinin dava dosyasına intikal ettirilmesi, faturaların gerçek alım-satım karşılığı olup olmadığının belirlenmesi yönünden mal ve para akışını gösteren sevk ve taşıma irsaliyeleri, teslim tesellüm belgeleri, bedellerinin ödendiğine ilişkin ticari teamüle uygun kanıtlama yeteneği olan geçerli ödeme belgeleri ve satıcının kasasına ya da banka hesabına girip girmediğinin tespiti ile faturaları kullanan mükelleflerin yeterli üretimi, mal girişi ya da stoğu olup olmadığı da araştırılıp, karşılaştırmalı bilirkişi incelemesi yaptırılması ve toplanan tüm deliller değerlendirilip sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiği gözetilmeden eksik araştırma ve inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 06.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.