MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 28/11/2017 tarih ve 2017/34 E. - 2017/506 K. sayılı kararın davalı Kurum vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 17/01/2019 tarih ve 2018/649 E. - 2019/43 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davalı Kurum vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacının "Eriş Doğal Gübre" ibaresinin marka olarak tescili için TPMK’na başvurduğunu, başvurunun 2015/61209 kod numarasını aldığını, TPMK’nin başvuruyu 2015/22505 sayılı ve "eriş+şekil" ibareli markasına benzer olduğundan bahisle 556 sayılı KHK’nin 7/1-b bendi uyarınca reddettiğini, bu ret kararına itirazda bulunduklarını ve itirazlarının da reddedildiğini, oysaki davacının "Eriş" ibareli tescilli markalarının bulunduğunu, davacının bu markaların bir serisi niteliğinde olarak marka başvurusunda bulunduğunu, başvuru markası ile redde mesnet marka karşılaştırıldığında, davacı markasının asli unsurunun sadece kelime olmadığını, şekil unsurunun da ön planda olduğunu, bir bütün olarak şekil unsurunun da markadaki “eriş” ibaresi kadar göze çarptığını, markaların aynı veya ayırt edilemeyecek derecede benzer olmadığını, bu ne nedenle dava konusu kararın hukuka aykırı olduğunu ileri sürerek 2017-M-174 sayılı YİDK kararının iptaline, başvuru markasının tesciline karar verilmesini istemiştir.
Davalı kurum vekili, kurum kararının usul ve yasaya uygun bulunduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre, başvuru kapsamındaki 01. sınıftaki mal ve hizmetlerin, itiraza dayanak marka kapsamındaki mal ve hizmetlerle aynı/aynı tür ilişkili olduğu, ancak "Eriş Doğal Gübre+şekil" ve "eriş+şekil" ibarelerinin ayırt edilemeyecek derecede benzer olmadığı, dava konusu markalar arasında KHK 7/1-b maddesi anlamında iltibas oluşmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne, TPMK YİDK’nun 2017-M-174 sayılı kararının iptaline karar verilmiştir.
Davalı kurum vekili, kararı istinaf etmiştir.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesince tüm dosya kapsamına göre, davalı kurum vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı kurum vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı kurum vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına 11/12/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.