MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Kayseri 3. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 07/02/2018 tarih ve 2016/339 E. - 2018/48 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin kabulüne dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 17/01/2019 tarih ve 2018/647 E. - 2019/46 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacının "Şahin Yuvası Köşk" isimli işyerinin sahibi olduğunu, ibarenin 22/11/2005 tarihinden geçerli olmak üzere 2005/50010 numara ile marka olarak tescilli olduğunu, davalının aynı marka adı ile işyeri açarak markaya tecavüz ve haksız rekabete yol açtığını, esas unsur olan "Köşk" ibaresinin davalı kullanımında ön plana çıkarıldığını, davacı markasını kullanarak haksız kazanç elde ettiğini, davalı tarafından işyerinin taşındığı ve davacının şubesi olduklarını beyan ederek haksız rekabete yol açtıklarını, davacı müşterilerinin yanıltıldığını ileri sürerek markaya tecavüzünün önlenmesini, markaların kullanıldığı tabelaların sökülmesini, reklam vasıtası, basılı evrak ve ürünlerin toplatılmasını, masrafı davalıdan karşılanmak suretiyle hükmün ilanını, 50.000TL manevi, 10.000.-TL maddi olmak üzere toplam 60.000.-TL tazminatın tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, “Köşk” ibaresinin tek başına tescilli olmadığını, davacı markasının tanınmış marka olmadığını, benzerlik bulunmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre, davalının "STAR KÖŞK" isimli iş yerini işlettiği, davalının 43.01. sınıf yiyecek içecek sağlanması hizmetleri kapsamında kullandığı "STAR KÖŞK" işaretinin kapsamının davacının “ŞAHİN YUVASI KÖŞK” markası kapsamıyla aynı olduğu, davacının haricen tescilli bir “KÖŞK”markası bulunmadığını, davacı markasının asli unsurunun "ŞAHİN YUVASI" veya "ŞAHİN YUVASI KÖŞK" ibarelerinin bütünü olduğu, her ne kadar işaretlerde KÖŞK ibaresi ortak ise de davalı kullanımında markanın başında yer alan “STAR” kelimesinin yeterli ayırt ediciliği sağladığı, marka örneğinin bir bölümünün kullanım sonucu markalaştığı iddiasının marka hakkına tecavüz iddiası açısından önemli olmadığını, fiili kullanımın şartları varsa haksız rekabet kapsamında değerlendirilmesinin mümkün olduğu, ancak bu değerlendirmenin marka hakkına tecavüz konulu davanın kapsamına girmediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili istinaf etmiştir.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesince tüm dosya kapsamına göre, marka hakkına tecavüz ve buna dayalı tazminat taleplerinin marka sahibi tarafından yapılması gerektiği, dosyada bulunan 2005/50010 nolu Marka Tescil Belgesinin incelenmesinde davaya konu markanın sahibinin dava dışı Yalçın Şahin isimli kişi olduğu, davacının dava konusu markanın inhisari lisans sahibi olduğuna yönelik bir iddia ve ispat bulunmadığı gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun kabulü ile ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına, davanın aktif husumet yokluğu nedeniyle usulden reddine, davacı vekilinin tüm istinaf itirazlarının incelenmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK"nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK"nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 11/12/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.