MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanıklar hakkında hırsızlık suçundan verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü;
A-Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanık ..."nın tüm aşamalarda olay anında diğer sanık ..."ın yanında olmadığını, iş yerinde olduğunu beyan ettiği, Eti Lojistik A.Ş."nce düzenlenen 30/09/2013 tarihli belge ile kolluk tarafından temin edilen çalışma çizelgesinin sanığın olay anında iş yerinde çalıştığına dair savunmalarının doğrulandığı anlaşılmakla, suçta kullanılan 41 RC 374 plakalı aracı kiralayan sanık ..."nın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 39/2-b maddesi uyarınca yardım eden durumunda olmasına rağmen aynı maddenin 1. fıkrası uyarınca indirim yapılmaması sonucu yazılı şekilde fazla ceza tayini,
2-Suça konu mazotun alındığı kamyonların mazot kapaklarının kilitli olduğuna dair bir tespitin bulunmadığı gözetildiğinde sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK"nun 142/1-e maddesine konu hırsızlık suçunu oluşturmasına rağmen sanığın aynı Kanun"un 142/1-b maddesi uyarınca cezalandırılmasına karar verilmesi,
3-Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 tarih 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih 2014/140 Esas 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
B-Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03/04/2018 tarih, 2014/851 Esas ve 2018/144 Karar sayılı kararında, aynı yargı çevresindeki Ceza İnfaz Kurumu"nda başka bir suçtan hükümlü olarak bulunan ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 15/11/2018 tarih, 2018/339 Esas ve 2018/536 Karar sayılı kararında farklı yargı çevresindeki Ceza İnfaz Kurumunda başka bir suçtan hükümlü olarak bulunan, asıl mahkemesince yapılan sorgusu sırasında duruşmalardan bağışık tutulma isteğinde bulunmayan sanığın hükmün açıklandığı son duruşmada hazır bulundurulmayıp yokluğunda yargılama yapılarak karar verilmesinin savunma hakkının kısıtlanması niteliğinde olduğunun belirtildiği, UYAP"ta yer alan bilgilere göre hükmün açıklandığı duruşmanın yapıldığı 26/02/2015 tarihinde başka bir suçtan dolayı Kocaeli 1 No"lu L Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu"nda hükümlü bulunan ve duruşmalardan bağışık tutulma talebi bulunmayan sanığın, duruşmaya getirilmesi ya da SEGBİS aracılığıyla bağlanılması suretiyle duruşmaya katılımının sağlanması gerekirken yokluğunda mahkumiyetine karar verilerek 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 196. maddesine aykırı olarak savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ..."nın temyiz talepleri bu bakımdan yerinde görüldüğünden, sanık ... açısından diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 17/06/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.