MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada Ankara 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 27/09/2017 tarih ve 2016/128 E- 2017/321 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin kabulüne dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 31/10/2018 tarih ve 2017/1719 E- 2018/1120 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davalı kurum vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:

Davacı vekili, davalının “DURU OPTİK” ibareli 2013/92030 başvuru nolu marka tescil başvurusuna yaptıkları itirazlarının nihai olarak TPMK YİDK tarafından rededildiğini, oysa ki başvuru markasının “DURU” ibareli tanınmış davacı markasının birebir aynısı olduğunu, taraf markalarının benzer mal ve hizmetleri kapsadıklarını, başvuru markasının davacı markalarıyla iltibas yaratacak düzeyde benzer olduğunu, başvurunun “DURU” markasının tanınmışlığından haksız yarar sağlayacağını ve ayırt edici karakterine zarar vereceğini ileri sürerek TPMK YİDK’nın 2016-M-1511 sayılı kararının iptaline, davaya konu başvuru markasının tescil edilmesi halinde hükümsüzlüğüne karar verilmesini istemiştir.
Davalı kurum vekili, kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Diğer davalı cevap vermemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davalıya ait başvuru marka kapsamı olan 9. sınıftaki "Gözlükler, güneş gözlükleri, lensler ve bunların kutuları, kılıfları, parçaları ve aksesuarları" mallarının davacının "DURU" ibareli tescilli markaları kapsamında yer almadığı, bu açıdan 556 sayılı KHK"nın 8/1-b maddesindeki iltibas ilişkilendirilme koşulunun bulunmadığı, davacının "DURU" markasının tanınmışlığının daha çok sabun ve temizlik ürünleri üzerinde olduğu, 556 sayılı KHK"nın 8/4 maddesindeki şartların somut olayda gerçekleşmediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili istinaf etmiştir.Ankara Bölge Adliye Mahkemesince tüm dosya kapsamına göre, uyuşmazlığın davalının başvuru markası kapsamı ile davacının itiraza mesnet markalar kapsamının aynı tür mal ve hizmetleri içerip içermediği noktasında toplandığı, duruşma açılarak yeni bir bilirkişi raporu alındığı, “DURU” ibareli davacı markaları ile davalı marka başvurusu arasında, başvurunun kapsadığı 09. sınıf: "Gözlükler, güneş gözlükleri, lensler ve bunların kutuları, kılıfları, parçaları ve aksesuarları." emtiası yönünden 556 sayılı KHK"nin 8/1-b maddesi anlamında benzerlik ve karıştırılma ihtimali bulunduğu, "optik ürünleri" olarak adlandırılan bu mallarının satışının yapıldığı optik dükkanlarında aynı zamanda "optik hizmetlerinin" de tüketiciye verildiği, tüketicilerin gözlük satın aldıkları yerde, gözlük camlarının kontrolü, tamiri, takılması ve göze uygun camın uygulanması gibi hizmetleri de aldığı, bu nedenle "09. sınıf: Gözlükler, güneş gözlükleri, lensler ve bunların kutuları, kılıfları, parçaları ve aksesuarları emtiası ile "44. sınıf: Optik hizmetleri" üzerinde tüketicilerin markaları ve/veya marka sahiplerini karıştırması ya da ilişkilendirmesinin mümkün olduğu ve 556 sayılı KHK"nın 8/1-b bendi kapsamında iltibas teşkil ettiği, 556 sayılı KHK"nın 8/4. maddesinin somut olaya uygulanma koşullarının incelenmesine gerek bulunmadığı gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun kabulü ile ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına, davanın kabulü ile TPMK YİDK’nın 2016-M-1511 sayılı kararının iptaline, davalı adına tescilli 2013/92030 sayılı markanın hükümsüzlüğü ile sicilden terkinine karar verilmesini istemiştir.
Kararı, davalı kurum vekili temyiz etmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK"nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK"nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı kurumun temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalı kurumdan alınmasına, 11/12/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.