Mahkemesi :Ticaret Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı bozmaya uyularak verilen hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

- K A R A R -

Dava, eser sözleşmesinden kaynaklanan eksik ve ayıplı imalâtlar nedeniyle yükleniciye yapılan fazla ödemenin yüklenici ve fazla ödemeye neden olan idare çalışanlarından tahsili istemine ilişkin olup; mahkemece, bozma ilâmına uyularak yapılan inceleme ve araştırma neticesinde davanın reddine dair verilen karar, davacı iş sahibi vekilince temyiz edilmiştir.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 266/1. maddesinde “Mahkeme, çözümü hukuk dışında, özel veya teknik bilgiyi gerektiren hâllerde, taraflardan birinin talebi üzerine yahut kendiliğinden, bilirkişinin oy ve görüşünün alınmasına karar verir. Hâkimlik mesleğinin gerektirdiği genel ve hukuki bilgiyle çözümlenmesi mümkün olan konularda bilirkişiye başvurulamaz.” düzenlemesine ve 281. maddesinde de, "Taraflar, bilirkişi raporunun, kendilerine tebliği tarihinden itibaren iki hafta içinde, raporda eksik gördükleri hususların, bilirkişiye tamamlattırılmasını; belirsizlik gösteren hususlar hakkında ise bilirkişinin açıklama yapmasının sağlanmasını veya yeni bilirkişi atanmasını mahkemeden talep edebilirler. Mahkeme, bilirkişi raporundaki eksiklik yahut belirsizliğin tamamlanması veya açıklığa kavuşturulmasını sağlamak için, bilirkişiden, yeni sorular düzenlemek suretiyle ek rapor alabileceği gibi, tayin edeceği duruşmada, sözlü olarak açıklamalarda bulunmasını da kendiliğinden isteyebilir. Mahkeme, gerçeğin ortaya çıkması için gerekli görürse, yeni görevlendireceği bilirkişi aracılığıyla, tekrar inceleme de yaptırabilir." hükmüne yer verilmiştir. Yine, Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 279/2. maddesinde, bilirkişilerin raporlarında, gözlemleri ile inceleme konusu yaptıkları maddi vakıalar, gerekçe ve vardıkları sonuçlarla, bunların sebeplerini göstermeleri gerektiği ifade edilmiştir. Bu yönüyle, bilirkişi raporlarının gerekçeli ve Yargıtay denetimine elverişli olması zorunludur.
Somut olaya dönüldüğünde, davacı iş sahibi gerek bilirkişi raporuna itiraz dilekçesinde, gerekse yargılamanın diğer aşamalarında dava dışı ............... Genel Müdürlüğü"ne, tarafları ile davalı yüklenici arasında akdedilen sözleşme kapsamında yüklenici tarafından imâl edilmesi gerekip imâl edilmeyen ya da ayıplı imâl edilen işler nedeniyle ödemeler yaptıklarını savunmuştur. Mahkemece bilirkişiler kurulundan bu itirazı karşılayacak, Yargıtay denetimine uygun bir ek rapor alınmamış, alınan ek raporda ise, sadece bu işlerin taraflar arasında akdedilen sözleşmenin kapsamında bulunmadığı ifade edilmekle yetinilmiştir. Yukarıda açıklanan kurallardan açıkça anlaşılacağı üzere, bilirkişi raporlarının denetime elverişli olması zorunlu olup, mahkemece denetime elverişli bulunmayan bilirkişiler kurulu ek raporuna değer atfetmek suretiyle karar verilmiş olması doğru değildir.
Diğer taraftan, mahkemece hükme esas alınan bilirkişiler kurulu ek raporunda yüklenici tarafından yapılan işlerde bir kısım açık ayıplı imalâtlar bulunduğu kabul edildiği halde mahkemece geçici ve kesin kabul heyetinde yer alan ve açık ayıplı imalâtlar nedeniyle herhangi bir yaptırım uygulatmayan, 818 sayılı Borçlar Kanunu"nun 41. maddesi gereğince haksız fiil esasları doğrultusunda yükleniciye yapılmış olan fazla ödemelerden sorumluluğu bulunan idare çalışanlarının ne şekilde kusursuz oldukları sonucuna ulaşıldığı belirlenmeden karar verilmiş olması da isabetsizdir.
Mahkemece yapılacak iş; bilirkişiler kurulundan yeniden ek rapor alınarak, davacı iş sahibinin davalı yüklenici ve dava dışı ...... ile yapmış olduğu sözleşmeler, .......... Asliye Hukuk Mahkemesi"nin 2000/189 Esas sayılı dosyasında verilen karar nedeniyle davacı tarafından dava dışı ...... Genel Müdürlüğü"ne yapılan ödemeler ve o dosyada hükme esas alınan bilirkişi raporu ile eldeki dosyada alınan raporlar bir bütün olarak mukayese edilmek suretiyle davacının dava dışı idareye yapmış olduğu ödeme ile eldeki davada alınan raporlarda belirlenen miktarlar arasındaki farklılıkların Yargıtay denetime elverişli olacak şekilde gerekçeli olarak değerlendirilmesi; aynı ek raporda, geçici ve kesin kabul tutanaklarında imzası bulunan idare çalışanlarının hukuki durumlarının da 818 sayılı Borçlar Kanunu"nun 41. maddesi kapsamında belirlenmesi, oluşacak sonuca göre bir karar verilmesinden ibarettir.
Kararın açıklanan nedenlerle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün davacı iş sahibi yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 14.12.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.