Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/1236 Esas 2021/2612 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2021/1236
Karar No: 2021/2612

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/1236 Esas 2021/2612 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı kadın tarafından açılan boşanma davası sonucunda mahkeme hükmünde, davacı kadın yararına maddi ve manevi tazminatlar ile yoksulluk nafakasına hükmedilmiştir. Ancak daha sonra yapılan temyizler sonucunda, davacı kadın yararına verilen tazminat miktarları az bulunarak yeniden kurulan hüküm bozulmuştur. Mahkemenin bozma ilamına uygun olarak daha uygun miktarda maddi ve manevi tazminat takdir etmesi gerektiği, ancak bu konuda hüküm kurulmadığı gerekçesiyle kararın bozulmasına karar verilmiştir. Türk Medeni Kanunu'nun 174/1-2 maddeleri hükümleri doğrultusunda daha uygun tazminat miktarlarının belirlenmesi gerektiği belirtilmiştir.
Kanun maddeleri: Türk Medeni Kanunu'nun 175. ve 174/1-2 maddeleri, Türk Borçlar Kanunu'nun 50. ve 51. maddeleri.

2. Hukuk Dairesi 2021/1236 E. , 2021/2612 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından nafakalar ve tazminatların miktarı yönünden; davalı erkek tarafından ise kusur belirlemesi, maddi ve manevi tazminat ile yoksulluk nafakası yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, mahkemece bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve bozmanın kapsamı dışında kalarak kesinleşmiş olan yönlere ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinin artık mümkün bulunmamasına göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yersizdir.
2-Dosyanın incelenmesinden, davacı kadının çalıştığı, sürekli ve düzenli geliri olduğu tespit edildiğinden boşanma nedeniyle yoksulluğa düşmeyeceği anlaşılmaktadır. Türk Medeni Kanunu"nun 175. maddesi koşulları oluşmamıştır. Davacı kadının yoksulluk nafakası isteminin reddi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi doğru olmayıp bozmayı gektirmiştir.
3-Mahkemece bozmadan önce kurulan hükümde, davacı kadın yararına 9.000 TL maddi tazminat ve 9.000 TL manevi tazminata hükmedilmiştir. Kararın davacı kadın tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairemizin 06.11.2018 tarihli ilamı ile maddi ve manevi tazminat miktarları az bulunarak, hüküm bu yönlerden davacı kadın yararına bozulmuştur. Mahkemece bozma ilamına uyularak, davacı kadın lehine 15.000 TL maddi ve 15.000 TL manevi tazminata hükmedilmiştir. Yeniden kurulan hüküm bozma ilamında belirtilen ilkelere ve bozmanın amacına uygun olmayıp, davacı kadın lehine hükmedilen maddi ve manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu"nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile, Türk Borçlar Kanunu’nun 50. 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi ve manevi tazminat (TMK m. 174/1-2) takdiri gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. ve 3. bentte gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, kararın bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 24.03.2021 (Çar.)