Tefecilik yapmak - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/2319 Esas 2020/715 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/2319
Karar No: 2020/715
Karar Tarihi: 29.06.2020

Tefecilik yapmak - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/2319 Esas 2020/715 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, tefecilik suçunu işlediği iddiasıyla açılan davada sanığın suçunun sübutu kabul edilerek mahkumiyetine karar verdi. Dosyada yapılan incelemede hüküm başlığındaki hatalı suç tarihi düzeltildi. Sanığın cezasında indirim sağlayıcı sebepler dikkate alındı ve verilen hükümde isabetsizlik görülmediği sonucuna varıldı. Kararda, sanık müdafii tarafından yapılan temyiz itirazları reddedilerek mahkemenin kararı onandı.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 241/1 (tefecilik), 43/1 (beyan ve yemin), 62/1 (tekrar suçluluk hali), 52/2-4 (ceza miktarının takdiri), 53/1 (koşullu salıverilme) maddeleri uygulandı. Koşullu salıverilme hükümleri, sanığın sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar geçerli olacak şekilde uygulanacaktı.

9. Ceza Dairesi 2020/2319 E. , 2020/715 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik yapmak
Hüküm : TCK"nın 241/1, 43/1, 62/1, 52/2-4, 53/1. maddeleri gereğince mahkumiyet

Sanığın tefecilik suçunu işlediği iddiasıyla açılan kamu davasında, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Karar başlığında hatalı olarak gösterilen suç tarihinin, mağdur ve sanık beyanlarına göre en son ödünç paranın verildiği tarih olan Aralık 2009 olarak mahallinde düzeltilmesi ve 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan haklardan sanığın sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi isabetsizliğinin Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte infaz aşamasında yeniden değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılama sonunda aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda tartışılıp sanığın suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 29.06.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.