leyhine 25/02/2011 gününde verilen dilekçe ile haksız haciz nedeniyle maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 17/02/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi taraf vekillerince süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davalının diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, haksız haciz işlemi nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemlerine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kaulüne karar verilmiş; hüküm, davacı ve davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, davalının 16/05/2005 tarihinde ayılı dosyasında davalıya, borcundan dolayı talimat sayılı dosyası üzerinden haksız olarak züccaciye olarak işlettiği iş yerinde haciz ve muhafaza işlemi yaptırdığını, istihkak istemine ilişkin davanın kabulüne karar verildiğini, muhafaza altına alınan eşyalarını 05/04/2010 tarihinde teslim edildiği, bu süre zarfında da malların değer kaybettiği, ticaret yapamadığından kar yoksunluğu ve yeddiemin ücreti ödemek zorunda kaldığını beyan ederek maddi ve manevi zararının tazminine karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, alınan bilirkişi raporu doğrultusunda eylemin haksız haciz niteliğinde olduğu belirtilerek davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dava, haksız eylem savına dayalı olup; sorumluluğun kaynağı konusunda da özel bir düzenleme bulunmamaktadır. Şu durumda, uyuşmazlığın çözümünde BK. m 41 vd hükümlerinin gözönünde bulundurulması gerekir. Somut olayda dava dışı borçlunun züccaciye dükkanı olarak işlettiği iş yeri adresinde ilk haczin de davacının devraldığı iş yerinin aynı adreste bulunduğu ve aynı nitelikte iş yapan iş yerinde gerçekleştiği anlaşılmaktadır. Davacının üçüncü kişi sıfatı ile istihkak iddiası üzerine İcra ve İflas Kanunu hükümleri uyarınca işlem yapılmış ve yargılama sonucunda da lehine karar verilmiştir. Dairemiz uygulamasına göre haczin borçlu olmadığını bildiği veya borçluya ait olmadığını bildiği kişi ve eşyaya yönelik yapılması durumunda haksız haciz söz konusu olur. Bu durumda davacının maddi zararının karşılanması gerekir ise de, kişilik haklarına saldırı oluşturacak şekilde bir haciz işlemi yoktur. Manevi tazminata hükmedilebilmesi için davalının kötüniyetinin ve ağır kusurunun varlığı gereklidir. Açıklanan nedenle, manevi tazminat isteminin reddi gerekir. Mahkemece, manevi tazminata yönelik istemin kısmen kabulü doğru görülmemiş ve bozmayı gerektirmiştir.


SONUÇ : Temyiz edilen kararın yukarıda (2) nolu bentte gösterilen nedenle davalı yararına BOZULMASINA; davacının tüm, davalının diğer temyiz itirazlarının ilk bentte açıklanan nedenlerle reddine ve davalıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 07/06/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.