1. Ceza Dairesi Esas No: 2017/1353 Karar No: 2017/2499 Karar Tarihi: 03.07.2017
Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2017/1353 Esas 2017/2499 Karar Sayılı İlamı
1. Ceza Dairesi 2017/1353 E. , 2017/2499 K.
"İçtihat Metni"
(KANUN YARARINA BOZMA)
Muhtelif suçlardan Bilecik Asliye Ceza Mahkemesinin 01/06/2010 tarihli ve 2010/131 değişik iş sayılı içtima kararı ile 2 yıl 28 ay hapis cezasına hükümlü ..."ın, 08/09/2011 tarihinden geçerli olmak üzere meşruten tahliyesine ilişkin Akçakoca Asliye Ceza Mahkemesinin 07/09/2011 tarihli ve 2011/138 değişik iş sayılı kararını müteakip, hükümlünün içtimaya dahil olan ilamlarından Karadeniz Ereğli (kapatılan) 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 04/03/2009 tarihli ve 2007/476 esas, 2009/169 sayılı kararı ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 58. maddesi gereğince cezasının infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verildiğinden ve denetim süresini belirleme gerektiğinde uzatma yetkisi 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun"un 108. maddesi gereğince koşullu salıverme ile ilgili kararı verecek olan mahkemeye ait olduğundan Akçakoca Asliye Ceza Mahkemesinden talepte bulunulması üzerine, talep konusu hakkında karar verilmesine yer olmadığına dair Akçakoca Asliye Ceza Mahkemesinin 22/09/2014 tarihli ve 2014/125 değişik iş sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine ilişkin Düzce 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 10/10/2014 tarihli ve 2014/640 değişik iş sayılı kararı ile ilgili olarak; 5275 sayılı Kanun’un 108. maddesinin 4. fıkrasında “Hakim, mükerrir hakkında cezanın infazının tamamlanmasından sonra başlamak ve bir yıldan az olmamak üzere denetim süresi belirler.” 5. fıkrasında “Tekerrür dolayısıyla belirlenen denetim süresinde, koşullu salıvermeye ilişkin hükümler uygulanır.” 6. fıkrasında “Hakim, mükerrir hakkında denetim süresinin uzatılmasına karar verebilir. Denetim süresi en fazla beş yıla kadar uzatılabilir.” hükümleri mevcut olmakla, bu yasal düzenlemeler karşısında, denetim süresini belirleme ve gerektiğinde uzatma görevinin, hükmü veren mahkemeye değil, hükümlünün infaz aşamasındaki davranışlarını da değerlendirerek koşullu salıverme ile ilgili kararı verecek olan mahkemeye ait olduğu gözetilerek, Akçakoca Asliye Ceza Mahkemesince talep konusu hakkında karar verilmesi gerekirken, karar verilmesine yer olmadığına ilişkin karar verilmesi nedeniyle yapılan itirazın kabulü yerine, yazlı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309,maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü’nün 02/05/2017 gün ve 94660652-105-67-11193-2014-Kyb sayılı yazılı istemlerine müsteniden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının tebliğnamesi ile Dairemize ihbar ve dava evrakı gönderilmekle, incelenerek gereği düşünüldü;
TÜRK MİLLETİ ADINA
Kanun yararına bozma talebine dayanılarak Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına göre yerinde görüldüğünden, Düzce 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 10/10/2014 tarihli ve 2014/640 değişik iş sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nun 309. maddesi uyarınca KANUN YARARINA BOZULMASINA, diğer işlemlerin yapılabilmesi için dosyanın Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 03.07.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.