Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/11150 Esas 2019/18736 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/11150
Karar No: 2019/18736
Karar Tarihi: 16.10.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/11150 Esas 2019/18736 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme 2019/11150 E. ve 2019/18736 K. numaralı dosyada verilen karara göre, sanığın silah kabul edilen bıçakla suç işlediği ve hüküm giydiği belirtiliyor. Ancak kararda, sanığın cezasının TCK’nin ilgili maddelerine göre arttırılması ve indirilmesi konusunda hukuki hatalar yapıldığı, Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilen TCK’nin bazı maddelerinin de göz önünde bulundurulması gerektiği vurgulanıyor. Bu nedenle, mahkeme kararı bozularak yeniden değerlendirme yapılması gerektiği sonucuna varılmıştır.
Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır:
- TCK’nin 6/1-f-4 maddesi: silah kabul edilen bıçakla suç işlenmesi durumunu düzenler.
- TCK’nin 86/1 maddesi: suçun cezasını belirler.
- TCK’nin 86/3-e maddesi: cezanın arttırılması durumunu düzenler.
- TCK’nin 87/1-d maddesi: cezanın arttırılması durumunu düzenler.
- TCK’nin 87/1-son maddesi: belirli koşullarda cezanın arttırılması veya indirilmesi durumunu düzenler.
- TCK’nin 29. maddesi: haksız tahrik hükümlerini belirler.
- CMK’nin 223/2-b maddesi: hüküm başlığına mağdurun gerçek adının yerine başka bir isimle yer verilmesini yasaklar.
- CMK’nin 226. maddesi: sanığın savunma hakkına ilişkin düzenlemeler yapar.
- 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesi: suçların zaman aşımı süresini belirler.

3. Ceza Dairesi 2019/11150 E. , 2019/18736 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1) Sanığın eylemini TCK’nin 6/1-f-4 maddesi gereği silah kabul edilen bıçakla işlediğine dair iddia ve kabule göre, sanık hakkında TCK’nin 86/1 maddesi ile belirlenen temel cezanın TCK’nin 86/3-e maddesi ile (½) oranında arttırılması, TCK’nin 87/1-d maddesi ile 1 kat arttırılarak bulunan cezanın 5 yıl hapis cezasının altında kalması halinde TCK’nin 87/1-son maddesi gereğince 5 yıl hapis cezasına çıkartılması gerektiği gözetilmeden, yapılan arttırımlar kararda gösterilmeden, cezanın TCK’nin 86/1, 86/3-e, 87/1-d maddeleri gereği doğrudan 5 yıl hapis cezası olarak belirlenmesi,
2) Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas - 367 Karar sayılı Kararı ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren içtihatlarında benimsendiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediği hallerde, sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari oranda (1/4) uygulanması gerektiği gözetilmeden (3/4) oranında indirim yapılarak eksik ceza tayini,
3) Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 25.04.2017 gün, 2015/1167 Esas - 2017/247 sayılı kararında da belirtildiği üzere, sanığa ek savunma hakkı tanınmadan, iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı TCK"nin 87/1-son maddesinin uygulanması suretiyle 5271 sayılı CMK"nin 226. maddesine aykırı davranılması,
4) Mağdur isminin karar başlığında Can Baz yerine ... olarak gösterilmesi ile CMK’nin 223/2-b maddesine aykırı şekilde hüküm tesisi,
5) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, ceza miktarı açısından CMUK’un 326/son maddesi gereğince sanığın kazanılmış haklarının dikkate alınmasına, 16.10.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.