MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Mahkemece çocuğun basit cinsel istismarı suçundan yapılan yargılama sonucunda kurulan 26.07.2007 gün ve 2005/1525 Esas, 2007/602 sayılı mahkumiyet hükmünün temyiz edilmesi üzerine Dairemizce verilen 05.11.2012 tarihli ilamla sanık hakkında zamanaşımı süresi içerisinde kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan dava açılmasının mümkün görüldüğü belirtilerek çocuğun basit cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün bozulmasının ardından mahkemece bozma kararına konu suçla ilgili verilen 04.04.2013 günlü ikinci mahkumiyet hükmünün 09.02.2015 tarihli temyiz incelemesinde onanarak kesinleşmesinden sonra mahkeme tarafından yapılan 03.10.2016 günlü suç duyurusuna istinaden Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 12.10.2016 tarihli iddianame ile kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan açılan kamu davasına bakan mahkemece bu suçtan kurulan 26.06.2018 gün ve 2016/773 Esas, 2018/520 Karar sayılı hüküm temyiz edilmiş ise de, söz konusu kararın Bölge Adliye Mahkemelerinin faaliyete geçtiği 20.07.2016 tarihinden sonra verilmesi nedeniyle istinaf kanun yoluna tabi olduğu ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 8/1. maddesinde yer alan 20.07.2016 tarihinden önce ilk derece mahkemelerince verilen hükümlerin temyiz incelemesinde bozulması üzerine mahkemesince yapılacak yargılama sonucunda kurulacak ikinci hükümlerin de temyiz incelemesine tabi olacağı yönündeki düzenleme gözetildiğinde,sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan mahkumiyet hükmü ile ilgili olarak daha önceden Dairemizce bozma kararı verilmemesi nedeniyle temyiz edilen hükmün 8. madde kapsamına girmediği sabit olduğundan, esası incelenmeyen dosyanın Adana Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesi için mahkemesine İADESİNE, 03.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.