Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/570 Esas 2020/435 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat. davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davalı. vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili; dava dışı işçinin en son davalı firma işçisiyken iş akdinin feshedildiğini, işçinin alacaklarının tahsili için dava açtığını ve kesinleşen kararı takibe koyduğunu, dosyada davalının da sorumluluğu olmasına rağmen ödeme yapmadığını, müvekkil kurumun 18.063,00 TL"nin ödendiğini ve bu bedelden yargılama giderinin 1/2"si olan 130,05 TL düşüldükten sonra kalan 17.932,95 TL"nin davalı firmadan ihtar tebliğ tarihi olan 08/10/2014 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; müvekkilinin sadece işçiyi çalıştırdığı dönem ile sorumlu olacağını, ayrıca işçinin müvekkil şirketten fazla çalışma ücreti alacağının bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre; işçi alacaklarında davalı işverenin sorumlu olduğu, davacının rücu hakkının bulunduğu, davalının kendi bünyesinde çalıştığı dönem itibariyle dava dışı işçi için rücuya tabi ücret alacağının 7.375,25 TL olduğu, bu miktardan sorumlu bulunduğu gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 27.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.