Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/71 Esas 2018/868 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/71
Karar No: 2018/868
Karar Tarihi: 05.02.2018

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/71 Esas 2018/868 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıklardan birinin, diğer sanık adına düzenlenmiş olan sınav giriş belgesi ve nüfus cüzdanını kullanarak sürücü adaylığı sınavına girdiği ve cevap kağıdını diğer sanık adına imzaladığı, ancak bu durumun fark edilerek kolluğa bildirildiği tespit edilmiştir. Mahkeme, belgenin henüz tamamlanmamış olması sebebiyle cevap kağıdının belge niteliğini kazanmadığına karar vererek sanıklar hakkında beraat kararı vermiştir. Ancak, sanıkların fiilinin 5236 sayılı Kabahatler Kanunu 40. maddesi kapsamında olduğu ve bu sebeple idari para cezası verilmesi gerektiği tespit edilmiştir. Kabahatler Kanunu'nun 20/1. maddesi ise idari para cezası verilmemesini öngörmektedir. Sonuç olarak, sanıklar hakkında idari para cezası verilmemesine karar verilmiştir. Kanun maddeleri 5236 sayılı Kabahatler Kanunu 40. madde ve Kabahatler Kanunu'nun 20/1. maddeleridir.

11. Ceza Dairesi 2016/71 E. , 2018/868 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Beraat

Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine incelenen dosya içeriğine göre katılan vekilinin yerinde görülmeyen sair itirazlarının reddine, ancak;
1)Sanık ..."ın, diğer sanık ... adına düzenlenmiş, üzerinde herhangi bir tahrifat yapılmayan sınav giriş belgesi ve nüfus cüzdanını kullanmak suretiyle motorlu taşıtlar sürücü adaylığı sınavına girdiği, cevap kağıdını sanık ... adına imzaladığı, suça konu cevap kağıdı üzerinde işaretlemede bulunamadan yapılan kontrollerde görevlilerce durumun fark edildiği ve olayın kolluğa bildirildiği olayda; belgenin henüz tamamlanmamış olması nedeniyle cevap kağıdının belge niteliğini kazanmadığı; ancak sanıkların fiilinin 5236 sayılı Kabahatler Kanunu 40. maddesi kapsamında kaldığı gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kuruması,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak sanıkların fiiline uyan 5326 sayılı Kanunun 40/1. maddesinde öngörülen idari para cezasının miktarına göre aynı Kanunun 20/2-c maddesinde yazılı soruşturma zamanaşımının fiilin gerçekleştiği 26.06.2013 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşıldığından, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta 1412 sayılı CMUK’nın 322 ve Kabahatler Kanununun 24. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün bulunduğundan, Kabahatler Kanununun 20/1. maddesi uyarınca sanıklar hakkında İDARİ PARA CEZASI VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 05.02.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.