Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2013/23773 Esas 2014/4706 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi : Düzce İş Mahkemesi
Tarihi : 06/06/2013
Numarası : 2011/945-2013/487

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının tüm davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı, davalıya ait işyerinde iki dönem halinde 1995 yılından itibaren çalışmakta iken 1.10.2011 günü işyeri temsilcisinin matbaa makinesinin dişlisinin arızalanmasından kendisini sorumlu tutarak sert bir şekilde bir daha işyerine gelmemesini söyleyerek iş akdini sözlü ve haksız bir şekilde feshettiğini iddia ederek davalı işyerindeki toplam çalışma süresi üzerinden kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık izin, ücreti fazla çalışma ücreti ve ulusal bayram-genel tatil ücretinden oluşan alacaklarının ödetilmesini istemiş, bilahare verdiği ıslah dilekçesi ile miktarları arttırmıştır.
Davalı işveren cevabında davacının davalı işyerinde 10.2.1995-5.9.2006 tarihleri arasındaki birinci dönem çalışmasının karşılıklı anlaşarak sonlandırıldığını, daha sonra davacının yine 4.3.2009-1.10.2011 tarihleri arasında davalı firmada çalıştığını, bu ikinci dönemdeki iş akdinin devamsızlık sebebiyle feshedildiğini bildirerek davanın reddini savunmuştur.



2013/23773 -2014/4706 S/2

Mahkemece, davacının davalı işyerindeki çalışmasının iki dönem halinde olup ilk dönem çalışmasının işsizlik ücreti alabilmek ve aynı zamanda davalı yanında çalışmaya devam etmek için sonlandırıldığından bu dönem çalışması için kıdem tazminatını hak etmediği; ikinci dönem çalışmasının ise davacının işe gelmemesi üzerine düzenlenen devamsızlık tutanakları üzerine işveren tarafından haklı nedenle feshedildiği gerekçesiyle kıdem ve ihbar tazminatı talebinin reddine; fazla mesai, genel tatil ve yıllık izin ücreti istemlerinin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosya kapsamına, tarafların beyanlarına ve tanık ifadelerine göre; davacının davalı işyerinde 10.8.1995- 9.5.2006 ve 4.3.2009-27.10.2011 tarihleri arasında iki dönem halinde çalışması söz konusu olup ilk dönem çalışmasının davacının isticvap edildiğinde beyanına göre kıdem tazminatı ödeneceği inancıyla güvene dayalı olarak karşılıklı anlaşılarak sonlandırıldığı, ancak davalı işverenin herhangi bir ödemede bulunmadığı; ikinci dönem çalışmasının ise matbaa makinesindeki arızadan sorumlu tutularak işyeri temsilcisinin kendisine bağırması nedeniyle davacı tarafından haklı nedenle sonlandırıldığı anlaşılmaktadır.
1475 sayılı Yasanın halen yürürlükte olan 14/3. maddesi uyarınca aynı işyerinde geçen toplam süre üzerinden kıdem tazminatı hesaplanmalıdır.
Hal böyle olunca iş akdini davacı işçinin haklı nedenle feshettiği gözetilerek işyerindeki birinci ve ikinci dönem çalışmalarının toplamı üzerinden kıdem tazminatına hükmedilmelidir.
Anılan yön gözetilmeksizin kıdem tazminatı isteminin reddine karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde davacıya iadesine, aşağıda yazılı temyiz harcının davalıya yükletilmesine, 27.2.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.