MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki istirdat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup, düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, müvekkilinin emekli maaşına icra takibi neticesinde haciz konulduğunu,dava tarihi itibariyle dosyada 3.884,69 TL para bulunduğunu, icra hukuk mahkemesince haczin kaldırılmasına karar verildiğini, ancak dava tarihinden önce gönderilmiş ve gönderilecek olan paranın iadesi konusunda karar verilmediğini, müvekkilinin emekli maaşına haczin konulduğu tarihten dava tarihine kadar icra dosyasına gönderilmiş paranın iadesi gerektiğini belirterek 3.884,69 TL’nin davalıdan istirdatına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili,istirdat davasının süresinde açılmadığını, 1 yıllık hak düşürücü sürenin geçtiğini, ilgili tutarın icra dosyasında bulunduğunu, müvekkilinin yed’inde olmayan bir tutarın iadesinin mümkün olmadığını, davacının emekli maaşına konulan haczin yasa değişikliğinden önce olduğunu, icra mahkemesince dava tarihinden önce dosyaya gönderilmiş ve gönderilecek paranın iadesi talebinin reddine karar verildiğini, kararın kesinleştiğini, dosya borcunun devam ettiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davacının yasanın emredici hükmüne rağmen haczedilen paranın iadesini istediği,işbu davanın 2004 sayılı İİK"nun 72. maddesinde düzenlenen anlamda bir istirdat davası olduğunun söylenemeyeceği,dava niteliği itibariyle istirdat davası olarak değerlendirilmiş olsaydı dahi, icra dosyasına yapılan son kesintinin 13.09.2013 tarihinde yapıldığı, davanın da 01.08.2014 tarihinde açıldığından hak düşürücü sürenin de dolmadığı, davacı tarafın emekli maaşından yapılan kesintinin 5510 sayılı yasanın 93.maddesi uyarınca yasaya aykırı olduğu, davacı tarafça itiraz edilmemekle davalının hesabına aktarılmış olan meblağın geri istenmesinin iyiniyet kuralına aykırı olmakla beraber, henüz davalı hesabına aktarılmayıp, icra dosyasında bakiye olarak bulunduğu anlaşılan meblağın talep eden davacı tarafa iade edilmesi gerektiği gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Uyuşmazlığın kredi kartı sözleşmesinden kaynaklandığı dosya içeriğinden anlaşılmaktadır.Dava 01.08.2014 tarihinde açılmıştır.28.05.2014 tarihinde yürürlüğe giren ve dava tarihinde yürürlükte olan 6502 Sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanunun 3. maddesinde tüketici işlemleri tanımlanmış ve bu kapsama kredi kartı uyuşmazlıklarıda dahil edilmiş olup,anılan kanunun 73 ve 83/2. maddeleri uyarınca bu kanun kapsamında kalan tüketici işlemlerinden doğan uyuşmazlıkların tüketici mahkemelerinde görüleceği açıkça hükme bağlanmıştır.
Görev, 6100 sayılı HMK’nın 114. maddesinde dava şartları arasında sayılmış ve aynı kanunun 115. maddesinde dava şartlarının yargılamanın her aşamasında kendiliğinden gözetileceği hüküm altına alınmıştır.Bu durumda mahkemece somut olay bakımından tüketici mahkemesinin görevli olduğu gözetilmeden asliye hukuk mahkemesi sıfatıyla karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olduğundan hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre öteki temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, peşin harcın istek halinde iadesine, 27/09/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.