MAHKEMESİ : Asliye Hukuk Mahkemesi



Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:


K A R A R

Davacı vekili, 26/05/2011 havale tarihli dava dilekçesinde özetle; ... ilçesi, ... köyünde, tapu sicilinin 15.05.1981 tarih, 184 yevmiye, 148 cilt, 9 sayfa, 10 sıra numarasında kayıtlı, tarla vasfında 18 hektar 3.800 m2 taşınmazın, 1981 yılında 29 numaralı orman kadastro komisyonun 13.07.1981 tarihinde kesinleşen kararı ile orman sınırları içinde bırakıldığını, dayanılan tapu kaydının orman sınırlaması içinde kaldığından sözedilerek genel arazi kadastrosunda uygulanmadığını, tapu sicili kaydının, mülkiyetin varlığı yönünden hak karinesi oluşturduğundan 2644 sayılı Tapu Kanununun 31. ve 3402 Kadastro Kanunun 22. maddesine göre tapu kaydı uygulaması yapılarak taşınmazın geometrik durumu ve sınırlarının fen elemanı marifeti ile belirlenmesini, davalı Hazine adına orman vasfı ile tapuya tescilini, mülkiyet değerinde oluşan zararının Anayasanın 35, TMK"nın 1007, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi ve eki 1nolu protokolün 1. maddesi gereğince, 16.05.1956 gün ve 1/6, 1/7sayılı YİBK uyarınca, şimdilik 10,000.- TL nın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı idareden alınmasına karar verilmesini talep ve dava etmiş, 17/06/2014 tarihli ıslah dilekçesi ile tazminat bedelini 549,000 TL ye yükseltmiştir.
Mahkemece, 1980 yılında taşınmazın orman kadastrosunun yapıldığı, tespitin 1982 yılında itirazsız kesinleştiği, arazi kadastrosunda orman tahdit alanında kaldığı için sınırlandırma ve tespit görmediği, uygulanmayan tapu kaydı nedeniyle davacı tarafça kadastro komisyon çalışmalarına yönelik olarak dava tarihine kadar yapılmış bir itirazın olmadığı, 3402 sayılı Kadastro Kanununun 12/4. maddesi “Kadastrosu tamamlanan çalışma alanı içerisinde kalan eski tapu kayıtları, işleme tabi kayıt niteliğini kaybeder. Bu kayıtlara dayanılarak kadastro ve tapu müdürlüklerinde işlem yapılamaz.” hükmü gereğince, kadastro çalışmaları sırasında uygulanmayan tapu kaydının hukuki geçerliliği kalmadığı gibi, Medenî Kanunun 1007. maddesi gereğince, zararın tazmini için Borçlar Kanununun 146. maddesinde yazılı 10 yıllık zamanaşımı süresinin de geçtiği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, 4721 sayılı TMK 1007. maddesine göre açılan tazminat istemine ilişkindir.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine 07/02/2017 gününde oy birliği ile karar verildi.