6831 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2020/1514 Esas 2020/10568 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/1514
Karar No: 2020/10568
Karar Tarihi: 08.09.2020

6831 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2020/1514 Esas 2020/10568 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesinde görülen davalarda sanığın 6831 sayılı Kanuna aykırılık suçundan mahkumiyetine karar verilmiştir. Ancak, mahkeme kararı yanlış gerekçelerle verilmiştir. Öncelikle, mahkeme hükmünü açıklarken gerekçeleri somut olarak açıklamamıştır. Ayrıca, sanığın yaşlı olması ve sabıkasının bulunmaması dikkate alınmamış ve verilen hapis cezası seçenek yaptırımlara çevrilmemiştir. Son olarak, hak yoksunluğuna hükmedilmesinde yanlış bir Kanun maddesi uygulanmıştır. Bu nedenlerden dolayı, Mahkeme Kararı bozulmuştur. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanabilir: Anayasa'nın 141/3, 5271 sayılı CMK’nın 34 ve 230. maddeleri ile Ceza Genel Kurulu'nun 05.05.2015 tarih ve 2014/145 Esas sayılı kararı gereğince mahkemenin gerekçeli kararında iddia, savunma, tanık beyanları ve diğer deliller somut olarak açıklanarak suçun öğeleri, kanıtlandığı kabul edilen olaylar denetime elverişli şekilde gösterilerek ve deliller tartışılarak mahkemenin ulaştığı sonuç sanık, katılan, Cumhuriyet savcısı ve diğer okuyan herkesi tatmin edici olması gerekirken, yazılı şekilde hükmün neden açıklandığına ilişkin açıklamayla yetinilip 5271 sayılı CMK’nın 231/11 ve 232

19. Ceza Dairesi 2020/1514 E. , 2020/10568 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 6831 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-Anayasa"nın 141/3, 5271 sayılı CMK’nın 34 ve 230. maddeleri ile Ceza Genel Kurulu"nun 05.05.2015 tarih ve 2014/145 Esas sayılı kararı gereğince mahkemenin gerekçeli kararında iddia, savunma, tanık beyanları ve diğer deliller somut olarak açıklanarak suçun öğeleri, kanıtlandığı kabul edilen olaylar denetime elverişli şekilde gösterilerek ve deliller tartışılarak mahkemenin ulaştığı sonuç sanık, katılan, Cumhuriyet savcısı ve diğer okuyan herkesi tatmin edici olması gerekirken, yazılı şekilde hükmün neden açıklandığına ilişkin açıklamayla yetinilip 5271 sayılı CMK’nın 231/11 ve 232/6. maddelerine aykırı davranılması,
2-TCK’nın 50/3. maddesi gereği fiili işlediği tarihte 65 yaşını bitirmiş olan ve suç tarihinde sabıkası bulunmayan sanık hakkında tayin olunan kısa süreli hapis cezasının, seçenek yaptırımlardan birine çevrilmesinin kanuni zorunluluk olduğunun gözetilmemesi,
3-Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına hükmedilmiş ise de, 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile anılan maddenin bazı hükümlerinin iptal edilmiş olduğunun gözetilmemesi,
Kanuna aykırı ve sanık müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden tebliğnameye uygun olarak, HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 08/09/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.