Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, hizmet tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir
Hükmün, davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Davanın yasal dayanağı 506 sayılı Kanun’un 79. ve 5510 sayılı Kanun’un 86.maddesidir. Bu tür sigortalı hizmetlerin tespitine ilişkin davalar, kamu düzenine ilişkindir. Bu nedenle özel bir duyarlılıkla ve özenle yürütülmesi zorunludur. Bu çerçevede hak kayıplarının ve gerçeğe aykırı sigortalılık süresi edinme durumlarının önlenmesi, temel insan haklarından olan sosyal güvenlik hakkının korunabilmesi için, bu tür davalarda tarafların gösterdiği kanıtlarla yetinilmeyerek, gerekli araştırmaların re"sen yapılması ve kanıtların toplanması gerektiği göz önünde bulundurulmalıdır.
Somut davada; davacının 25.07.2007-15.12.2012 tarihleri arasında davalılar nezdinde otopark görevlisi, vale olarak sürekli çalıştığının tespitini talep ettiği, davalı ...’in davacının iş yerine yakın bir otoparkda çalıştığı, iş yerinde çalışması olmadığı yönünde beyanının bulunduğu, ...’e ait iş yerinden 08.03.2012 tarihinde giriş ve çıkış olmak üzere 1 günlük hizmet bildirimi yapıldığı, mahkemece davacının 25.07.2007-07.03.2012 tarihleri arasında davalı Lezez Restoran İşl. Tur. A.Ş. nezdinde, 08.03.2012-10.05.2012 tarihleri arasında davalı ... nezdinde çalıştığının tespitine karar verildiği anlaşılmış ise de yapılan araştırma ve inceleme hüküm kurmaya yeterli ve elverişli değildir.
İnceleme konusu davada; dosya kapsamında bulunan 30.11.2011 tarihli rapordan, davacının iş yerinde sigortasız çalıştırıldığı yönündeki ihbarı üzerine 05.10.2011 tarihinde iş yerinde denetim yapıldığı, denetim esnasında kayıt dışı çalışana rastlanılmadığı, iş yerinin önünde bulunan otoparkta olduğu görülen davacının beyanının alındığı, davacının Billur Sokağa gelen kişilerin araçlarına ve restorana gelen müşterilerin araçlarına baktığı, bu iş karşılığında restoran sahiplerinden hiç bir ücret almadığı, sadece müşterilerden bahşiş aldığı, kardeşi ...’nın vasıtasıyla bu işde çalışmaya başladığı, kardeşinin de aynı şekilde çalıştığı yönünde beyanda bulunduğu görülmektedir.
Davacının, denetim raporunda iş yerine bağlı olarak çalışmadığı şeklinde ifadesi bulunmasına karşın dava dosyasında 25.07.2007-15.12.2012 tarihleri arasında davalılara ait Restoranda otopark görevlisi olarak çalıştığı yönünde iddiası bulunduğundan, bu konuda davacının da beyanı alınmak suretiyle aradaki çelişki giderilmeli, iş yerinin kapasitesi, müstakil otoparkının olup olmadığı araştırılmalı, davacının denetim raporundaki ifadesi kapsamında çalışmanın süresi, kısmi zamanlı çalışma olup olmadığı, davacının sadece restorandın otoparkında çalışıp çalışmadığı irdelenmeli, mahkemece re’sen bordro tanıkları ve komşu iş yeri tanıkları tespit edilerek tanık olarak dinlenilmeli, tanık beyanları arasında çelişki oluşması halinde çelişkiyi giderecek şekilde yeniden ifadelerine başvurulmalı, bu şekilde çalışmanın varlığı ve süresi tereddütsüz olarak tespit edilmeli, elde edilecek deliller değerlendirilmek suretiyle karar verilmelidir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O hâlde, davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 13/02/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.