Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2019/2110 Esas 2019/8049 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 14/12/2017 tarih ve 2016/476 E- 2017/435 K. sayılı kararın davalı TPMK vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 01/03/2019 tarih ve 2018/758 E- 2019/223 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davalı TPMK vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkili şirketin 2016/05559 sayılı "Blm+şekil" ibaresinin tescili için davalı kuruma başvurduğunu, başvurunun Markalar Dairesi Başkanlığınca “BLM” asli unsurlu markalara dayalı olarak 556 sayılı KHK’nin 7/1-b bendi uyarınca kısmen reddedildiğini, oysa müvekkil başvurusu ile redde mesnet markalar arasında 556 sayılı KHK’nın 7/1-b maddesi anlamında ayırt edilemeyecek derecede bir benzerlik bulunmadığını, marka başvurusunda yer alan şekil unsurunun müvekkil şirket ile özdeşleşmiş bir şekil unsuru olduğunu ileri sürerek, YİDK’in 2016-M-10205 sayılı kararının iptaline, marka tescil başvurularının başvuru kapsamındaki tüm mal ve hizmetler yönünden tesciline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı TPMK vekili; başvuru konusu ibare ile redde mesnet markalar arasında 556 sayılı KHK’nın 7/1-b maddesi anlamında benzerlik bulunduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, başvuru konusu kapsamından çıkarılan mal ve hizmetler ile redde mesnet markaların kapsamlarındaki mal ve hizmetlerin aynı tür oldukları, davacı başvurusunun kelime ve renkten oluştuğu, redde mesnet markalardaki farklı kelimeler nedeniyle davacı başvurusu ile birebir, tıpatıp aynı olmadıklarının kesin olduğu, markalar arasında ayırt edilemeyecek derecede de benzerlik bulunmadığı, zira redde mesnet markaların her birinde bulunan farklı kelime unsurları nedeniyle başvurunun ayırt edilemeyecek kadar benzer olmaktan çıktığı, bu nedenle somut olayda; 556 sayılı KHK’nin 7/1-b maddesindeki koşulların oluşmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne, YİDK’in 2016-M-10205 sayılı kararının iptaline karar verilmiştir.
Kararı, davalı Kurum vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı TPMK vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 10/12/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.