Danıştay 4. Daire 2021/3470 Esas 2022/3261 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2021/3470
Karar No : 2022/3261

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Malmüdürlüğü/…

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Madeni Yağlar Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirket tarafından, hakkında düzenlenen … tarih ve … sayılı Vergi İnceleme Raporu'na istinaden 2014/4-6, 7-9 dönemleri için adına tarh edilen vergi ziyaı cezalı kurum geçici vergilerinin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesince verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararda; olayda, 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu'nun mükerrer 120/4. maddesinde, mahsup dönemi geçtikten sonra kesinleşen geçici vergi aslının terkin edileceği kurala bağlandığından, 2014/4-6, 7-9 dönemlerine ilişkin kurum geçici vergilerinde yasal isabet bulunmadığı, Mahkemelerince Uyap'tan yapılan araştırma neticesinde, dava konusu cezalı tarhiyatın dayanağı olan … tarih ve … sayılı Vergi Tekniği Raporu'nda yer verilen tespitlere istinaden davacı şirket adına 2014 yılı için tarh edilen vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisinin kaldırılması istemiyle … Vergi Mahkemesinin E:… sayılı dosyasında açılan davada, … tarih ve E:…, K:… sayılı kararla davanın reddedildiği, bu karara karşı yapılan istinaf başvurusunun … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla reddedilerek kararın kesinleştiğinin görüldüğü, kurum geçici vergisi kurumlar vergisi matrahı üzerinden hesaplandığından, dava konusu geçici vergilerin matrah yönünden bağlı olduğu 2014 yılına ait vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisinde de, … Vergi Mahkemesince hukuka aykırılık bulunmadığına karar verildiğinden, anılan Mahkeme kararındaki aynı hukuki nedenler ve gerekçe uyarınca, dava konusu 2014/4-6,7-9 dönemi kurum geçici vergilerine bağlı olarak vergi ziyaı cezası kesilmesinde de hukuka aykırılık bulunmadığı; ancak, geçici verginin yıllık vergiye mahsuben peşin alınan bir vergi olması ve bu vergi nedeniyle yol açılan vergi kaybından dolayı bir kat vergi ziyaı cezası kesilmesi gerektiğinden, geçici vergi üzerinden kesilen vergi ziyaı cezalarının tek katı aşan kısımlarının kaldırılması gerektiği, bu durumda davacı şirket adına tarh edilen kurum geçici vergileri üzerinden kesilen bir kat vergi ziyaı cezalarında hukuka aykırılık, kurum geçici vergi asılları ile bir katı aşan vergi ziyaı cezalarında ise hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesince; istinaf başvurularına konu Vergi Mahkemesi kararının usul ve hukuka uygun olduğu ve taraflar tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurularının reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idare vekili tarafından, davacı hakkında yapılan iş ve işlemlerin yasal ve yerinde olduğu, kararın aleyhe olan geçici vergi aslı ile tek katı aşan vergi ziyaı cezalarının kabulüne ilişkin kısımlarının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 25/05/2022 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.


(X) KARŞI OY :
193 sayılı Gelir Vergisi Kanunun 120/4. maddesinde, yapılan incelemeler sonucunda geçmiş döneme ait geçici verginin %10'unu aşan tutarda eksik beyan edildiğinin tespiti halinde, eksik beyan edilen bu kısım için resen veya ikmalen geçici verginin tarh olunacağı, mahsup süresi geçtikten sonra, kesinleşen geçici vergilerin terkin edileceği ancak, gecikme faizi ve geçici vergiye bağlı kesilen cezanın tahsil olunacağı hükme bağlanmıştır.
Olayda, dava konusu ihbarnamede geçici vergi miktarı gösterilmiş ise de, geçici verginin aslının aranmayacağının belirtilmesi karşısında vergi miktarının kesilecek vergi ziyaı cezasının tutarının belirlenmesine yönelik olduğu anlaşılmaktadır.
Şu halde, aslı aranmayacağı hem kanunun ilgili maddesi gereği olması ve hem de idarece tanzim olunan ihbarnamede geçici verginin aslının aranmayacağının açıkca belirtilmesi nedeniyle, kararın geçici verginin kaldırılmasına ilişkin hüküm fıkrasının da hukuki sonuç doğurmasına imkan bulunmamaktadır.
Bu durumda, ihtilafın geçici vergi aslına ilişkin kısım yönünden "incelenmeksizin reddine" karar verilmesi gerekirken aksi yöndeki kararın belirtilen gerekçelerle bozulması gerektiği görüşüyle Dairemiz kararına katılmıyoruz.