Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/8950 Esas 2019/18717 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/8950
Karar No: 2019/18717
Karar Tarihi: 16.10.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/8950 Esas 2019/18717 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın seçenek cezası olarak hapis cezası ile cezalandırılmasına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar vermiştir. Ancak hapis cezası, seçenek tedbire çevrilerek sanığın belirli yerlere gitmekten yasaklanması yaptırımıyla değiştirilmiştir. Ayrıca haksız tahrik indirimi yapılmış ancak TCK'nin orantılılık ilkesi gereği eksik ceza tayini yapılmıştır. Bu nedenlerle mahkeme kararı bozulmuştur. Kanun maddeleri olarak TCK'nin 58/3, 86/2, 50/1-d ve 29. maddeleri ile CMUK'un 321 ve 326/son maddeleri belirtilmiştir.
3. Ceza Dairesi         2019/8950 E.  ,  2019/18717 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
    Gereği görüşülüp düşünüldü:
    Tekerrüre esas sabıkası bulunması nedeniyle sanığın 5237 sayılı TCK"nin 58/3. maddesi gereğince TCK"nin 86/2. maddesinde belirtilen seçenek cezalardan hapis cezası ile cezalandırılmasına ve cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi gerekirken, hükmolunan hapis cezasının 5237 sayılı TCK"nin 50/1-d maddesi gereğince seçenek tedbire çevrilmesi ve sonuç ceza tedbir olduğundan, sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanma imkanının ortadan kaldırılması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
    Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
    1) Sanık hakkında hükmolunan kısa süreli hapis cezasının 5237 sayılı TCK"nin 50/1-d maddesi uyarınca belirli yerlere gitmekten veya belirli etkinlikleri yapmaktan yasaklanması yaptırımına çevrilebileceği, bu madde kapsamında özel hayata ve mutlak kişisel haklara dokunulmaksızın sanığın esasen serbestçe gidebileceği belirli yerlere gitmesinin veya serbestçe yapabileceği belirli etkinlikleri yapmasının yasaklanmasına karar verilebileceği düşünülmeksizin ve infaz kabiliyeti olmayacak şekilde ""alkol ve içki servisi yapılan yerlere gitmekten yasaklanması" yerine "mahkum olunan cezanın 1 katı kadar süreyle (2 ay 15 gün) içkili mekanlara gitmekten ve her ne suretle olursa olsun alkollü içki tüketmesinin yasaklanması " seçenek tedbirine çevrilmesi,
    2) Mahkemece, sanık ile mağdur arasında ailevi nedenlerle çıkan tartışmanın kavgaya dönüşmesi nedeniyle haksız tahrik indirimi yapıldığının belirtilmesi karşısında, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas - 367 Karar sayılı kararı ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren içtihatlarında benimsendiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediği hallerde, sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik indirimi uygulanırken, TCK"nin 3. maddesinde belirtilen orantılılık ilkesi gereğince asgari hadden (1/4) oranında indirim yapılması gerekirken; (1/2) oranında indirim yapılmak suretiyle sanık hakkında eksik ceza tayini,
    Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerle, 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, CMUK"un 326/son maddesi gereğince sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 16.10.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.