Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar. ve diğerleri aleyhine 03/03/2015 gününde verilen dilekçe ile maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; idari yargının görevli olması nedeniyle dava dilekçesinin usulden reddine dair verilen 19/01/2016 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı ... vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, hizmet kusuruna dayalı maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece davada idari yargının görevli olması nedeniyle dava dilekçesinin usulden reddine karar verilmiş; hüküm, davalı ... tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkemece yargılama sırasında davalı ... kendisini vekil ile temsil ettirdiği halde, davalı vekili lehine vekalet ücreti takdirine yer olmadığına karar verilmiştir.
01/10/2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 331/2 maddesinde; “Görevsizlik, yetkisizlik veya gönderme kararından sonra davaya bir başka mahkemede devam edilmesi halinde, yargılama giderlerine o mahkeme hükmeder. Görevsizlik, yetkisizlik veya gönderme kararından sonra davaya bir başka mahkemede devam edilmemiş ise talep üzerine davanın açıldığı mahkeme dosya üzerinden bu durumu tespit ile davacıyı yargılama giderlerini ödemeye mahkum eder” biçiminde düzenleme yapılmıştır.
Yukarıdaki kanuni düzenleme 6100 sayılı Kanun’da düzenlenmiş olup, hiç kuşkusuz adli yargı yerinde görülecek davalarda ve adli mahkemeler arasındaki görevsizlik kararlarında uygulanmalıdır. Açıklanan maddede “davaya bir başka mahkemede devam edilmesi“ hali düzenlenmiştir. Oysa yargı yolu bakımından görevsizlik kararlarında, davaya başka bir mahkemede devam edilmesi söz konusu olmayıp, kendine has usul kuralları bulunan farklı yargı yerinde yeniden açılan bir dava söz konusudur ve bu dava adli yargı yerindeki davanın devamı niteliğinde değildir.
Bu sebeple, davacı davasını yürürlükte bulunan kanuni düzenlemelere göre görevsiz yargı yerinde açmış ise, “yargı yolu bakımından görevsizliğe” dair verilecek kararla birlikte; harç, masraf ve vekalet ücreti yönünden hüküm kurulması gerekir. Bu hususun gözetilmemiş olması hatalı ise de, yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden; karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin

7/1. maddesindeki; “Görevsizlik veya yetkisizlik nedeniyle dava dilekçesinin reddine, davanın nakline veya davanın açılmamış sayılmasına ön inceleme tutanağı imzalanıncaya kadar karar verilmesi durumunda Tarifede yazılı ücretin yarısına, ön inceleme tutanağı imzalandıktan sonra karar verilmesi durumunda tamamına hükmolunur. Şu kadar ki, davanın görüldüğü mahkemeye göre hükmolunacak avukatlık ücreti, ikinci kısmın ikinci bölümünde yazılı miktarları geçemez” şeklindeki düzenleme ve somut olayda ön inceleme tutanağı imzalandıktan sonra görevsizlik kararı verilmiş olması da gözetilerek, 6100 sayılı Kanun’un geçici 3. maddesi uyarınca temyiz hükümleri bakımından halen yürürlükte bulunan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438/7. maddesi uyarınca kararın düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ : Temyiz edilen kararın yukarıda açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasında yer alan “davalı vekili lehine vekalet ücreti takdirine yer olmadığına” ifadesinin silinerek, yerine “Davalı ... yargılamada kendisini vekil ile temsil ettirdiğinden hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince 1.800,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak adı geçen davalıya verilmesine” ifadesinin yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA 05/06/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.