Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/10450 Esas 2019/18708 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/10450
Karar No: 2019/18708
Karar Tarihi: 16.10.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/10450 Esas 2019/18708 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme kararı, Asliye Ceza Mahkemesi'nde verilen mahkumiyetlerin temyiz edilmesi sonucunda incelendi. Sanıklar hakkında verilen cezaların bazı maddeler hatalı hesaplandığı için bozulmasına karar verildi. Sanık ...’in adli sicil kaydındaki mahkumiyet kararlarının tekerrüre esas alınamayacağına dair düzenlemelerin gözetilmediği için hükümlerin yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtildi. Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararına atıfta bulunularak, sanıkların hak yoksunlukları yönünden yeniden değerlendirmeye tabi tutulması gerektiği vurgulandı. Kararda TCK'nin 86/1, 86/3-e, 87/3, 29, 62, 58/3 ve 86/2 maddelerine atıfta bulunuldu. Bu maddeler hakkında detaylı bir açıklama yapılmadı.

3. Ceza Dairesi 2019/10450 E. , 2019/18708 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyetler

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanıklar ... ve ... hakkında verilen hükümlerin temyiz incelemesinde,
1) Sanık ... hakkında hüküm kurulurken, TCK"nin 86/1. ve 86/3-e maddeleri gereğince belirlenen “1 yıl 6 ay” hapis cezasından, TCK’nin 87/3. maddesi gereğince (1/12) oranında artırım yapıldığında “1 yıl 7 ay 15 gün” yerine “1 yıl 9 ay” hapis cezası bulunması, TCK’nin 29. maddesi gereğince (1/2) oranında indirim yapıldığında “9 ay 22 gün” yerine “10 ay 15” gün hapis cezası bulunması, TCK"nin 62. maddesi gereğince (1/6) oranında indirim yapıldığında, sonuç cezanın "8 ay 3 gün" hapis cezası yerine "8 ay 22 gün" olarak hatalı hesaplanması suretiyle fazla ceza tayini,
2) Sanık ...’in adli sicil kaydında yer alan ve tekerrüre esas olduğu kabul edilen Kahramanmaraş 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 06.06.2013 tarih 2012/1021 Esas ve 2013/625 Karar sayılı mahkumiyet ilamının 09.07.2013 tarihinde kesinleştiği, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 58.maddesinin 1.fıkrasında yer alan "Önceden işlenen suçtan dolayı verilen hüküm kesinleştikten sonra yeni bir suçun işlenmesi hâlinde, tekerrür hükümleri uygulanır..." şeklindeki düzenlemeye aykırı olarak 15.06.2013 olan suç tarihinden sonra kesinleşen mahkûmiyet hükmünün tekerrüre esas alınamayacağı ve sanığın adli sicil kaydına konu diğer ilamların da tekerrüre esas olmadığı gözetilmeksizin
mükerrir kabul edilerek sanık hakkında verilen hapis cezasının TCK"nin 58. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi,
3)Sanık ...’in adli sicil kaydında yer alan ve tekerrüre esas olduğu kabul edilen Kahramanmaraş 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 30.03.2012 tarih 2011/523 Esas ve 2012/439 Karar sayılı mahkumiyet ilamının 02.04.2014 tarihinde kesinleştiği, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 58.maddesinin 1.fıkrasında yer alan "Önceden işlenen suçtan dolayı verilen hüküm kesinleştikten sonra yeni bir suçun işlenmesi hâlinde, tekerrür
hükümleri uygulanır..." şeklindeki düzenlemeye aykırı olarak 15.06.2013 olan suç tarihinden sonra kesinleşen mahkûmiyet hükmünün tekerrüre esas alınamayacağı ve sanığın adli sicil kaydına konu diğer ilamların da tekerrüre esas olmadığı gözetilmeksizin, mükerrir kabul edilerek sanık hakkında TCK"nin 58/3. maddesi gereğince TCK"nin 86/2. maddesindeki seçimlik cezalardan hapis cezası tercih edilerek, verilen hapis cezasının TCK"nin 58. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi,
4) Sanıklara verilen hapis cezaları bakımından Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanıkların hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 16.10.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.