Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/18790 Esas 2019/9728 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki, trafik kazası sonucu oluşan maddi tazminat davası üzerine yapılan yargılama sonunda, kararda yazılı nedenlerden dolayı yargılamanın yenilenmesi talebinin kabulüne ilişkin verilen hüküm, davacı vekili tarafından süresi içinde temyiz edilmekle, dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Yargılamanın iadesini isteyen davalı sigorta vekili; Ankara 12. Asliye Ticaret Mahkemesinin 2014/1353 sayılı dosyasından verilen hüküm ile davacının murisinin yolcu olduğu yabancı plakalı aracın sürücüsünün kusuruna tekabül eden kısmı ödeyen müvekkili şirketin yabancı plakalı bu araç için ... Araç Bürosuna karşı rücu işlemi başlatıldığını, büro tarafından verilen 13.07.2015 tarihli cevabi yazıda aktüer hesaplaması sonucu bulunan 67.066,02 TL"nin Av. ..."e ödendiğinin bildirildiğini, HMK"nun 375. maddesine göre de karardan önce davacı vekili ödemeyi mahkemeye bildirmediğini belirterek yargılamanın yenilenmesini talep etmiştir.
Davacı vekili, talebin reddini savunmuştur.
Mahkemece; iddia, savunma, toplanan delillere göre; Ankara 12. Asliye Ticaret Mahkemesinin 2014/1353 sayılı dosyada açılan birşelen dava ile ilgili "Açılan davanın kabulü ile 64.506,49 TL destekten yoksun kalma tazminatının dava tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline" yönelik hükmün iptali ile bu dosya ile ilgili açılan davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiştir.
Kazanın meydana geldiği ve davacının yaralandığı olayda davalı sigorta şirketi ve dava dışı Türkiye Motorlu Taşıtlar
Bürosu"nun, davacıya karşı müteselsilen sorumludurlar. Müteselsil borçluluk, niteliği itibariyle bölünebilen bir edimin birden fazla borçlusundan her birinin edimin tamamını ifa etmekle yükümlü olduğu bir borçluluk türü olup, borçlulardan birinin edimin tümünü ifa ederek alacaklıyı tatmin etmesi halinde evvelce mevcut olmasa dahi ifayı gerçekleştiren borçlu ile diğer borçlular arasında bir hukuki ilişki doğacaktır. Alacaklıyı tatmin eden bir borçlu, kendisine isabet eden paydan daha fazla bir ödemede bulunduğu takdirde bu fazlalık ölçüsünde diğer borçlulara başvurabilecektir. Bu durum bir borçlunun alacaklıyı tatmin etmesi halinde diğer borçluların da alacaklı karşısında alacaklının tatmin edilmesi ölçüsünde borçtan kurtulmalarının (BK 145/1 md.) doğal bir sonucudur. Buna bağlı olarak yasa koyucu da alacaklıyı tatmin eden borçlunun kendi payından fazla ödemede bulunması durumunda bu fazlalık ölçüsünde diğer borçlulara başvurabileceğini açıkça düzenlemiştir. (BK 146/1 md.) Bu şekilde belirlenen hak, o borçlunun rücu hakkıdır. Yasa koyucu kendi payından fazla ödemede bulunan bir borçluya tanıdığı rücu hakkını kuvvetlendirmek amacıyla (BK 146/1 md.) halefiyete de yer vermiştir. Açıklanan maddi hukuk hükümleri usul hukukunda dava olarak tezahür etmektedir. Bu hali ile davalı sigorta şirketinin rücu aşamasında davacıya yapılan ödemeyi öğrenmesi koşulları oluşması halinde sebepsiz zenginleşme davasına konu olabilecekken davalı sigorta vekili tarafından ele geçirildiği bildirilen ibraname hükmün verilmesinden sonra ele geçirilmiş olsa da söz konusu ibranamenin yargılama sırasında da ele geçirilebileceği, davalının bu hususta bir eyleminin olmadığı ve yargılamanın iadesi koşullarının oluşmadığı halde yargılamanın iadesi talebinin kabulüne karar verilmiş olması doğru görülmemiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, 21/10/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.