Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 28/12/2010 gününde verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 21/01/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, kişilik haklarına saldırıdan kaynaklanan tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın reddine dair verilen 12/07/2012 gün, 2010/1222 esas ve 2012/368 karar sayılı ilam davacı vekilinin temyizi üzerine Dairemizin 02/07/2013 gün, 2012/15102 esas ve 2013/12699 karar sayılı ilamı ile davacı yararına tazminata hükmedilmek üzere bozulmuştur. Bozma sonrasında yerel mahkeme, önceki kararda direnilmesine ve davanın reddine karar vermiş; davacı vekilinin temyizi üzerine, Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 22/06/2016 gün, 2014/4-669 esas ve 2016/845 karar sayılı ilamıyla verilen son kararın özel dairenin bir başka ilamından esinlenilerek yapılan inceleme ve yeni delile dayalı yeni bir hüküm olup direnme kararı niteliğinde olmadığı belirtilerek temyiz incelemesi yapılmak üzere dosya Dairemize gönderilmiştir. Dosyanın incelemesi sonrasında;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan kararın onanmasına karar verilmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenlerle ONANMASINA ve aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine 05/06/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.