Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2006/22396 Esas 2007/257 Karar Sayılı İlamı

Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki şikayetçi vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
Taşınır mal ihalelerinde de uygulanan İİK. nun 134/2. maddesinde, ihalenin feshini isteyecek kişiler sınırlı olarak sayılmıştır. Bunlar; satış isteyen alacaklı, borçlu ve pey sürmek suretiyle ihaleye iştirak edenlerdir. Somut olayda ihalenin feshi talebinde bulunan şikayetçi , Antalya 2. İcra Müdürlüğünün 2005/13383 ve 2005/13513 esas sayılı icra takip dosyalarında alacaklı sıfatını taşımakta olup, aynı taşınırlara haciz uygulatmıştır. Ancak, ihale tarihinden evvel satışı yapılan taşınırlar hakkında kendi dosyasından satış isteminde bulunmadığından İİK. nun 134/2. maddesinde yazılı “satış isteyen alacaklı” sıfatını taşımadığı anlaşılmıştır. Bu durumda ihalenin feshi davası açmasına yasal imkan yoktur. O halde, Mahkemece şikayetin aktif husumet yokluğundan reddi gerekirken işin esasının incelenmesi doğru değil ise de sonuçta şikayet reddedildiğinden karar sonucu itibari ile doğrudur. Ancak İİK. nun 134. maddesinin ikinci fıkrasının son cümlesine göre işin esasına girilmeden ihalenin feshi talebinin reddi halinde davacının para cezasına hükmedilemeyeceği öngörülmektedir. Bu durumda şikayetçinin ihalenin feshi istemi aktif husumet yokluğu nedeniyle ve işin esasına girilmeden reddedileceğinden aleyhine ihale bedelinin %10’u oranında para cezasına hükmedilmesi isabetsiz olup, mahkeme kararının bu nedenle bozulması gerekmekle beraber anılan yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını zorunlu kılmadığından karar düzeltilerek onanması yoluna gidilmiştir.
SONUÇ  :Şikayetçi vekilinin temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile Antalya 4.İcra  Mahkemesi’nin 05.10.2006 tarih 2006/576-714 sayılı kararının hüküm bölümünün (1). Maddesinde yer alan “ 10.400,00-YTL. üzerinden hesabedilecek % 10 para cezasının davacıdan alınmasına” sözcüklerinin karar metninden çıkartılmasına, Mahkeme kararının düzeltilen bu şekliyle İİK.366. ve HUMK.438. maddeleri uyarınca (ONANMASINA), mahkeme kararı düzeltilerek onandığından harç alınmasına yer olmadığına, 16.01.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.