Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK’nın 231/11. maddesi gereğince açıklanan; TCK’nın 89/4,62. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Taksirle yaralama suçundan yapılan yargılama sonucunda, sanığın TCK’nın 89/4, 62. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, CMK’nın 231/5. maddesi gereğince sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı maddenin 8. fıkrası uyarınca sanığın 5 yıllık denetim süresine tabi tutulmasına dair Çarşamba 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 13.03.2013 tarihli 2011/378 esas 2013/175 karar sayılı kararının 14.06.2013 tarihinde kesinleşmesini müteakip denetim süresi içerisinde 18.07.2013 tarihinde sanığın işlediği “eşe karşı kasten yaralama” suçu nedeniyle Bakırköy 7. Sulh Ceza Mahkemesinin 2013/711 esas, 2013/874 karar sayılı ilamı ile 3000.00TL para cezasına ilişkin 19.12.2013 tarihli, kararının 14.04.2014 tarihinde kesinleşmesi üzerine hükmün CMK"nın 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına ilişkin Çarşamba 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 26.02.2015 tarih, 2014/201 esas – 2015/187 karar sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın olayda kusurunun olmadığına, traktörün arka ışıklarının yanmadığına, verilen kararın bozulması gerektiğine dair itirazlarının reddine, ancak;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleşmesinden sonra, denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlediği ihbarı üzerine yeniden yapılan yargılamada, sanığa bu 5271 sayılı CMK"nın 193. maddesi uyarınca duruşmaya katılmadığı takdirde "daha önce açıklanması geri bırakılan hükmün açıklanacağı" şeklinde ihtarat içerir usulüne uygun çağrı kağıdı gönderilmeden, duruşmada hazır bulunmayan sanık hakkında hükmün açıklanarak hapis cezası ile mahkumiyetine karar verilmesi suretiyle sanığın savunma hakkının kısıtlanması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak sair yönler incelenmeksizin BOZULMASINA, 14/01/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.