Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2014/3543 Esas 2014/3233 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/3543
Karar No: 2014/3233
Karar Tarihi: 19.03.2014

Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2014/3543 Esas 2014/3233 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, müvekkiliyle ziyaret için gittiği cezaevine, yasaklı elektronik eşya olan cep telefonu şarj aleti ile girmeye çalıştı. Sanık hakkında Avukatlık Kanunu'nun ilgili maddesi uyarınca son soruşturma açılmasına yer olmadığına dair karar verildi. Ancak mahkemece, sanığın cezaevinde yasaklı eşya sokma suçunu işlediği yolunda delil yeterli görüldü. Ancak Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 297. maddesinin (2) numaralı fıkrasının Anayasa'ya aykırı olduğuna ve iptaline karar vermesi sebebiyle sanık suçsuz sayıldı ve mahkeme kararı yerinde görülmedi. Kanun maddesi: 1136 sayılı Avukatlık Kanunu'nun 59. maddesi, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 297. maddesi.

9. Ceza Dairesi 2014/3543 E. , 2014/3233 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi

İnfaz kurumuna veya tutukevine yasak eşya sokmak suçundan sanık Avukat ... hakkında 1136 sayılı Avukatlık Kanununun 59. maddesi uyarınca son soruşturma açılmasına yer olmadığına dair, Zile Ağır Ceza Mahkemesinin 05.09.2013 tarihli ve 2013/83 esas, 2013/123 sayılı kararı ile ilgili olarak;
Dosya kapsamına göre, İstanbul Barosunda kayıtlı avukat olan sanığın, 12.02.2013 tarihinde tutuklu olan müvekkili ile görüşmek üzere gittiği, Tokat T Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda, yanında cezaevine sokulması yasak olan eşya bulunmadığını görevlilere beyan ettiği hâlde, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 297. maddesi hükmüne, Ceza İnfaz Kurumlarının Yönetimi ile Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Tüzük ve Adalet Bakanlığı genelgelerine aykırı olarak, bir adet çok amaçlı cep telefonu şarj aleti ile ceza infaz kurumuna girmeye çalıştığının anlaşılması karşısında, mevcut delillerin son soruşturmanın açılması için yeterli olduğu, delillerin takdir ve değerlendirilmesinin de son soruşturma aşamasında davayı görecek olan mahkemesine ait bulunduğu gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığının 04.02.2014 tarih ve 2013/2751/8320 sayılı kanun yararına bozma talebine atfen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 17.02.2014 tarih ve 2014/51371 sayılı tebliğnamesi ile daireye ihbar ve dava evrakı tevdi kılınmakla;
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Her ne kadar iddianamede sevk maddesi TCK’nın 297/1. maddesi olarak gösterilmiş ise de cezaevine cep telefonuna ait bir adet şarj cihazı sokma eyleminin aynı maddenin 2. fıkrasına uygun olduğu,
21.10.2011 tarih ve 28091 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan ve 21.04.2012 tarihinde yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 07.07.2011 tarih, 2010/69 esas ve 2011/116 sayılı kararı ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 297. maddesinin (2) numaralı fıkrasının Anayasa"ya aykırı olduğuna ve iptaline karar verilmiş olup, böylece sanığa atılı eylemin suç olmaktan çıkarılmış olması karşısında;
Zile Ağır Ceza Mahkemesinin 05.09.2013 tarih, 2013/83 esas ve 2013/123 sayılı kararı sonuç itibariyle usul ve kanuna uygun olup, kanun yararına bozma talebine dayanılarak düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına nazaran yerinde görülmediğinden REDDİNE, dosyanın gereği için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 19.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.