Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2022/1800 Esas 2022/9776 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesi


Taraflar arasında görülen davanın yapılan yargılaması sonucunda; ilk derece mahkemesince verilen kararın istinaf incelemesi üzerine bölge adliye mahkemesinin yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmünün Yargıtay’ca incelenmesi davalı idare vekilince istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:

- K A R A R -
Dava ve birleştirilen dava kamulaştırmasız el atılan taşınmaz bedelinin tahsili istemine ilişkindir.
İlk derece mahkemesince davanın kabulüne dair verilen karara karşı; davalı idare vekilince yapılan istinaf başvurusunun Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesi'nce esastan reddine dair verilen karar davalı idare vekilince temyiz edilmiştir.
Dosyada bulunan kanıt ve belgelere, kararın dayandığı gerekçelere göre; dava konusu ... parsel sayılı taşınmazın öncesinde 1.694,00 m² yüzölçümlü iken İmar İdare Heyetinin 08/06/1966 tarih ve 275 sayılı kararı ile onaylanan 56800 numaralı parselasyon planı ile uygulamaya alınarak 424 m² zaiyat olarak ayrıldıktan sonra kalanın imarın 7076 ada 9, 10 ve 11 nolu parsellerine şuyulandırıldığı, 56800 nolu plan gereği zayiattır şerhinin tapuya işlendiği, taşınmaz malikleri adına tapuya kayıtlı iken 2018 yılında davalı idarenin talebi üzerine tapudan terkin edildiği, 09/07/1956 kabul tarihli 6785 sayılı İmar Kanunu'nun 42. maddesinde belirtilen %25 oranına kadar belediyenin eksilterek vatandaşlara teslim yetkisi yani zayiat kesintisi Anayasa Mahkemesi'nin 22/11/1963 tarih ve 1963/65-278 sayılı kararı ile iptal edilerek 14/01/1964 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe girmiş olup, söz konusu maddenin yeniden düzenlendiği 1605 sayılı Yasa 11/07/1972'de yürürlüğe girmiş olup bu tarihler arasında yapılan uygulamalar sırasında zaiyat ya da düzenleme ortaklık payı adı altındaki kesintilerin dayanağı kalmadığından, arsa niteliğindeki dava konusu taşınmaza 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu'nun 11/1-g maddesi uyarınca emsal karşılaştırması yapılarak değer biçilmesine ve alınan rapor uyarınca bedelinin tahsiline ilişkin ilk derece mahkemesinden verilen karara karşı yapılan istinaf başvurusunun 6100 sayılı HMK'nın 353/1-b-1 maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Davalı idare vekilinin temyiz itirazları yerinde olmadığından usul ve yasaya uygun olan hükmün HMK'nın 370. maddesi gereğince ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının Hazineye irad kaydedilmesine, 31/05/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.