Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/17168 Esas 2020/168 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/17168
Karar No: 2020/168
Karar Tarihi: 07.01.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/17168 Esas 2020/168 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, kasten yaralama suçundan sanığın hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyetine karar vermiştir. Ancak, sanığın hakareti üzerine eylemi gerçekleştirdiğinin kabulü karşısında, haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiği ve orantılılık ilkesi uyarınca mağdurdan kaynaklanan hareketin haksızlık içeriği dikkate alınarak (1/4) oranında indirim yapılması gerektiği belirtilmiştir. Bunun yerine yazılı şekilde kanunda uygulama yeri bulunmayan asgari oranın da altında olan (1/6) oranında indirim yapılmış ve sanığın fazla cezalandırılması söz konusu olmuştur. Ayrıca, sanığa belirlenen hapis cezasının hesap hatası yapılarak fazla tayin edildiği ve Anayasa Mahkemesi kararı uyarınca hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu sebeplerle, hüküm 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA karar verilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 29. maddesi (haksız tahrik)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/1 maddesi (yaralama suçu)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 87/3 maddesi (yaralama suçu)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 3. maddesi (orantılılık ilkesi)
- 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi (kanun yararına bozma)
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi (temyiz incelemesi)
- 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi (kararın bozulması)

3. Ceza Dairesi 2019/17168 E. , 2020/168 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1) Sanığın aksi kanıtlanamayan savunmaları ile mağdurun hakareti üzerine, eylemi gerçekleştirdiğinin kabulü karşısında, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanmasında, TCK"nin 3. maddesi uyarınca orantılılık ilkesi ve mağdurdan kaynaklanan hareketin haksızlık içeriği dikkate alınarak (1/4) oranında indirim yapılması gerekirken yazılı şekilde kanunda uygulama yeri bulunmayan asgari oranın da altında olan (1/6) oranında indirim yapılması suretiyle sanık hakkında fazla ceza tayini,
Kabule göre de;
2) Sanığa 5237 sayılı TCK’nin 86/1, 87/3 maddeleri uyarınca belirlenen 1 yıl 3 ay hapis cezasının, TCK’nin 29. maddesi uyarınca (1/6) oranında artırım uygulanması sırasında hesap hatası yapılarak 1 yıl 15 gün hapis cezası yerine, 1 yıl 1 ay 9 gün hapis cezasına hükmedilmesi,
3) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 07.01.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.