MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : İftira
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın eylemi ortaya çıktıktan sonra suçunu ikrar etmesi karşısında koşulları oluşmadığı halde TCK.nın 269/3-a maddesinin uygulanması karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine göre sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Gerekçeli karar başlığında suç adının “başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması” yerine "iftira" olarak yazılması suretiyle CMK.nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
2) Sanık hakkında TCK.nın 267/1. maddesi gereğince hapis cezası tayini sırasında uygulamanın yasal dayanağı olan ""TCK.nın 268/1. maddesi delaletiyle"" ibaresinin yazılmaması suretiyle CMK.nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, gerekçeli karar başlığında ve hükmün 1. fıkrasında "iftira" kelimelerinin çıkarılıp yerlerine "başkalarına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması" olarak yazılması ve hükmün 3. fıkrasında yer alan “TCK.nın 267/1. maddesi” ibaresinden önce gelmek üzere “TCK.nın 268/1. maddesi delaleti ile” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15.01.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.