MAHKEMESİ: ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 02/03/2017 tarih ve 2015/446 E. - 2017/86 K. sayılı kararın davacı-karşı davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 22/11/2018 tarih ve 2018/520 E. - 2018/1207 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı-karşı davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin adına 2014/04762 numarası ile tescilli tasarımlardan 4 sıra numarası ile tescilli hırka tasarımının taklidinin davalı tarafından “SETREMS” markası adı altında toptan üretilip satışının yapıldığını, müvekkilinin davalının orijinal ürününü alıp Ankara 2. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nin 2015/2 D.İş sayılı dosyası ile delil tespiti yaptırdığını, bu dosyada müvekkilinin haklarının ihlal edildiğinin tespit edildiğini, davalının müvekkilinin endüstriyel tasarım tescil başvurusuna itiraz ettiğini ancak YİDK’in 06/10/2015 tarih 2015-T-557 sayılı kararı ile itirazın reddedildiğini, davalının eyleminin tasarım hakkına tecavüz oluşturduğunu, eylemin aynı zamanda TTK’nın haksız rekabete ilişkin hükümlerine de aykırılık teşkil ettiğini ileri sürerek, tecavüz ve haksız rekabetin tespiti, durdurulmasına ve önlenmesine, fazlaya dair haklar saklı kalmak kaydı ile şimdilik 1.000,00 TL maddi ve 30.000,00 TL manevi tazminatın tespit tarihi olan 23/01/2015 tarihinden itibaren işleyecek değişken oranlardaki ticari faizi ile davalıdan tahsiline, mahkeme kararının masrafı davalıdan alınarak ülke çapında televizyon kanalları ve gazetelerden birinde ilanına karar verilmesini istemiş, karşı davada ise, davacının davasını ispat külfeti altında olduğunu, bu konuda karşı davacının somut delil sunmadığını savunarak karşı davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının açtığı belirsiz miktarlı alacak davasının davacının davanın başında tazminat miktarını belirleyebilecek olması sebebiyle hukuki yarar yokluğundan reddi gerektiğini, davacı adına tescilli tasarımın harcı alem olduğunu, YİDK kararının yeterli inceleme ve araştırma yapılmaksızın verildiğini, davacının tasarımının dünya çapında yıllardır üretilip satıldığını, 2013-2014 yıllarında Perlina ve Tığ isimli firmalar tarafından üretilip müvekkiline satılan ürünlerin müvekkiline ait mağazacılık hizmeti veren Rems Mağ. Tur. San. Ltd. Şti. adına halka arz edildiğini, davacının tasarım başvurusunun özgün bir tasarım olmadığını, delil tespit dosyasındaki raporun içerik ve müvekkili tarafından itiraz edilmiş olması sebebiyle delil teşkil etmeyeceğini, yenilik ve ayırt edicilik özelliği olmayan davacı tasarımının davacı adına hak sahipliği doğurmayacağını, kamuya mal olan bir tasarım dolayısıyla maddi ve manevi tazminat talep edilemeyeceğini savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiş, karşı davada ise davalının 2014/04672-4 sıra numaralı Endüstriyel tasarımının yenilik ve ayırt edicilik niteliği taşımadığını ileri sürerek, davalının tasarım tescilinin hükümsüzlüğü ile sicilden terkinine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, 2011 ve 2013 yıllarında kamuya sunulmuş hırkalar ile 30.06.2014 tarih ve 2014/04762-4 sayılı tescilli tasarım karşılaştırıldığında, gerek ilgili tasarımın görselleri ve gerekse yazılı tarifnamesinde belirtilen tüm özellikler açısından, ortak özellikler sergilediği, bilgilenmiş kullanıcı algısı açısından ayırt edilemeyecek kadar benzer olduğu, yenilik özelliği taşımadığı, bu çerçevede 554 sayılı KHK."nın 43 (a) bendi uyarınca hükümsüzlüğü ile ilgili şartların oluştuğu gerekçesiyle karşı davanın kabulü ile karşı davalı adına tescilli 2014/04762-4 sayılı tasarımın yeni ve ayırt edici olmaması nedeniyle hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine, dava konusu tasarımın hükümsüzlüğüne karar verilmiş olması nedeniyle hükümsüzlük kararı geçmişe etkili sonuç doğuracağından ve baştan itibaren tasarım geçersiz hale geleceğinden asıl davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı, davacı karşı davalı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesince, davacı karşı davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı karşı davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı-karşı davalı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 52,90 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacı-karşı davalıdan alınmasına, 10/12/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.