Mahkemesi :Sulh Ceza Hakimliği
Karar Tarihi : 23/02/2018

Taksirle öldürme suçundan şüpheli ... hakkında yapılan soruşturma sonucunda Ankara Cumhuriyet Başsavcılığınca verilen 14/12/2017 tarihli ve 2016/36766 soruşturma sayılı kovuşturmaya yer olmadığına dair karara yönelik itirazın reddine ilişkin Ankara 4. Sulh Ceza Hakimliğinin 23/02/2018 tarihli ve 2018/1605 değişik iş sayılı kararını kapsayan onaylı dosya incelendi.
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 160. maddesinde yer alan “Cumhuriyet savcısı, ihbar veya başka bir suretle bir suçun işlendiği izlenimini veren bir hâli öğrenir öğrenmez kamu davasını açmaya yer olup olmadığına karar vermek üzere hemen işin gerçeğini araştırmaya başlar. Cumhuriyet savcısı, maddî gerçeğin araştırılması ve adil bir yargılamanın yapılabilmesi için, emrindeki adlî kolluk görevlileri marifetiyle, şüphelinin lehine ve aleyhine olan delilleri toplayarak muhafaza altına almakla ve şüphelinin haklarını korumakla yükümlüdür.” şeklindeki düzenleme karşısında, Cumhuriyet savcısının soruşturma yapmak zorunda olduğu, dosya kapsamına göre, somut olayda..."ın ... plaka sayılı EGO otobüsüne binmek için koştuğu sırada, yerlerin buzlanması sebebiyle ayağının kayarak anılan plaka sayılı otobüsün altına düştüğü ve ayağından yaralandığı, sevk edilen hastanede tedavi edilmekte iken vefat ettiği olayda, soruşturma kapsamında yapılan 01/09/2016 tarihli ölü muayenesi ve 19/10/2016 tarihli Adli Tıp Kurumu 1. Adli Tıp İhtisas Kurulu raporunda 02/01/2016 tarihinde meydana gelen ölümün yumuşak doku yaralanması ve gelişen komplikasyonları sonucu meydana geldiği, müteveffanın maruz kaldığı trafik kazasına bağlı yaralanması ile 14/02/2016 tarihli ölümü arasında illiyet bağının bulunduğunun belirtildiği, 19/10/2017 tarihli Adli Tıp Kurumu...Trafik İhtisas Dairesi Başkanlığı ve 21/07/2017 tarihli bilirkişi raporunda meydana gelen ölüm olayında müteveffanın asli ve tam kusurlu olduğunun belirtildiği, bu kapsamda müteveffanın ölümünde kendisi dışında bir kimsenin kusurunun bulunmadığından bahisle Ankara Cumhuriyet Başsavcılığınca kovuşturmaya yer olmadığına dair karar verildiği anlaşılmış ise de, Yargıtay 12. Ceza Dairesinin 05/09/2013 tarihli ve 2012/19402, esas, 2013/19286 karar sayılı ilâmında da belirtildiği üzere taksirle işlenen suçlardan dolayı kusurluluk değerlendirmesi ancak mahkeme hâkimi tarafından yapılabileceği, kusurun belirlenmesi normatif bir değerlendirmeyle mümkün olmakla birlikte, konunun teknik bilgiyi gerektirmesi, hâkimin hukuk bilgisiyle sorunu çözemeyeceği durumlarda, bilirkişi incelemesi yaptırılması gerektiğinde dahi, bilirkişinin inceleme yetkisi kusurlulukla ilgili olmayıp, işin tekniği ve norma aykırı davranışın belirlenmesi ile sınırlı olacağı, bilirkişi raporlarının mahkemeyi bağlayıcı değil, delilleri değerlendirme vasıtalarından biri olduğu, mahkemelerin gerekçelerini açıklamak suretiyle bilirkişi raporlarına itibar edip etmeme hususunda takdir ve değerlendirme hakkına haiz bulunduğu, bilirkişi tarafından münhasıran hâkimin yetkisinde bulunan kusurluluk konusunda herhangi bir değerlendirme yapılmaması gerekmekle birlikte, bu yöndeki bir değerlendirmenin de hâkimi bağlayıcı bir yönünün bulunmadığı, meydana gelen olay nedeniyle şüphelinin kusur durumlarının mahkemesince takdir ve değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden kovuşturmaya yer olmadığına dair karara karşı yapılan itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle bozulması lüzumu Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 15.10.2018 gün ve 94660652-105-06-7197-2018-Kyb sayılı kanun yararına bozma talebine atfen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 22.10.2018 gün ve 2018/84819 sayılı tebliğnamesi ile daireye ihbar ve dava evrakı tevdi kılınmakla;
Tüm dosya kapsamının incelenmesinden; olay günü şüphelinin idaresindeki yolcu otobüsüyle yol üzerindeki durakta yolcu indirme bindirme yaptıktan sonra otobüsün kapsını kapatarak önünde bekleme halinde olan başka bir otobüsü geçmek için önce sola takiben sağa doğru manevra yaparak yoluna devam etmek istediği, bu esnada yola giren yaya Şevket Aytaç"ın otobüse binmek için otobüsün yanında koşmaya başladığı ve yolun buzlu olması nedeniyle düşerek ayağının otobüs altında kalarak yaralandığı ve tedavi süreci devam ederken öldüğü, Adli Tıp Kurumu 1. Adli Tıp İhtisas Kurulunca tanzim edilen 19/10/2016 tarihli raporda trafik kazası ile meydana gelen ölüm arasında illiyet bağının olduğunun bildirildiği, kazaya ilişkin tanzim edilen kaza tespit tutanağında meydana gelen kazada ölenin kusurunun bulunduğunun belirtildiği ve şüpheliye bir kusur atfedilmediği, soruşturma dosyası kapsamında bulunan 21/07/2017 tarihli bilirkişi raporunda şüphelinin kusurunun bulunmadığının ve ölenin tam kusurlu olduğunun belirtildiği, Adli Tıp Kurumu... Trafik İhtisas Dairesi Bşaknalığınca tanzim edilen 19/10/2017 tarihli raporda da şüphelinin kusurunun bulunmadığının ve ölenin asli kusurlu olduğunun belirtildiği, bu sebeplerle Ankara 4. Sulh Ceza Hakimliğinin 23/02/2018 tarihli ve 2018/1605 değişik iş sayılı kararında usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından; bu karara yönelik kanun yararına bozma talebinin CMK"nın 309. maddesi gereğince REDDİNE, müteakip işlemlerin mahallinde yapılmasına, dosyanın mahalline gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 14/01/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.