MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada İstanbul 13. Asliye Ticaret Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 19/09/2018 tarih ve 2017/1127-2018/786 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davalı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirketin Efes Paz. ve Dağ. Tic. A.Ş"ye yaptığı lojistik işleminde yük taşımaya başladığını, 20/09/2013 tarihinde anılan şirketten aldığı yükü, kamyonuna yüklediğini ve davalı şirket personelinin talimatı ile Efes Paz. A.Ş"nin fabrika binasına ait otoparka park ettiğini, ertesi gün sabah malı taşımak ve teslim noktasına götürmek için otoparka gittiğinde kamyonunun yerinde olmadığını fark ettiğini, kamera kayıtları incelendiğinde iki şahısın kamyonu düz kontak yaparak çalıştırıp içindeki yük ile birlikte kaçırdığının görüldüğünü, müvekkilinin suç duyurusunda bulunması sonrasında aracın mallar çalınmış ve boş bir şekilde bulunduğunu, davalı şirketin bu olay nedeniyle kendisine 56.933,18 TL’lik bir fatura gönderdiğini, müvekkilinin faturayı iade ettiğini, meydana gelen olayda herhangi bir kusurunun bulunmadığını, mala ilişkin sigortayı yaptırma yükümlülüğünün davalıya ait olduğunu, buna rağmen davalı tarafından müvekkilinin hak edişlerinden kesinti yapıldığını ileri sürerek, şimdilik ödediği 3.665,00 TL"nin istidadına, kalan 53.268,18 TL’lik kısım için böyle bir borcun bulunmadığının tespitini istemiş, 04/09/2018 tarihli dilekçesi ile fatura bedelinin tamamını davalıya ödediğini beyan ederek bu bedelin yasal faizi ile istirdadına karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, malların davacı uhdesinde iken çalındığını, müvekkilinin söz konusu mallara ilişkin olarak Efes Pazarlama ve Dağıtım Tic. A.Ş"ye 56.933,18 TL ödemek durumunda kaldığını, daha sonra bu bedeli davacıdan talep ettiğini ancak, davacının itiraz ederek faturayı iade ettiğini, kusur ve sorumluluğun davacıda olduğunu, müvekkilinin taşıma sorumluluk sigortası da yaptırdığını, meydana gelen zararın sigorta muafiyeti altında kalması nedeniyle zararını sigortadan da karşılayamadığını, müvekkilinin uğradığı zararı davacının hak edişlerinden kesme hakkının bulunduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu, bozma ilamı ve tüm dosya kapsamına göre, davacının 34 DY 1326 plaka sayılı kamyonunun üzerinde 15 ton yük ile birlikte Efes Pilsen Fabrikasının yetkilileri tarafından kamyonun park ettirildiği, park işlemi sonrasında fabrikanın aracın tüm sorumluluğunu araç sahibine veya yetkilendirilmiş şoförüne teslim edene kadar muhafazası ile yükümlü olduğu, aracın park yerinden çıkartılırken herhangi bir yerden belge veya aracı çıkartmaya yarayan belirtici bir tutanak alınmadığı, otopark olarak kullanılan alanın giriş ve çıkış kapısının herhangi bir bariyer veya kapı ile izole edilmediği, otopark kapısı olmadığından dolayı otopark görevlisinin de olmadığı, özel güvenlik yasası gereği güvenlik personellerine otopark görev verilemeyeceği, yaşanan hırsızlık olayının tek sorumlusunun Efes Pazarlama ve Dağıtım Ticaret A.Ş. olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne, 3.665,00 TL"nin dava tarihinden, 53.268,18 TL"nin ise ödenme tarihi olan 28/02/2015 tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte olmak üzere toplam 56.933,18 TL"nin davalıdan istirdadına karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2.916,61 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 10/12/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.