MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : Defter ve belgeleri ibraz etmemek suçundan hükmün açıklanmasının geri bırakılması,
Sahte belge düzenlemek suçundan mahkumiyet,

A-Sanık hakkında defter ve belge ibraz etmemek suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların 5271 sayılı CMK"nın 231/12. maddesi uyarınca temyizi mümkün olmayıp, itiraza tabi olduğu anlaşılmakla, sanık müdafinin isteminin 5271 sayılı CMK"nın 264. maddesi gereğince itiraz olarak kabulü ile dava dosyasının merciince karara bağlanmak üzere mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
B-Sanık hakkında sahte müstahsil makbuzu düzenlemek suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde ise;
1-Sanığın aşamalarda alınan ifadelerinde istikrarlı şekilde atılı suçlamayı kabul etmediğini, kendisinin sahte makbuz düzenlemediğini, 2006 yılında fiilen işyerini terk ettiğini, ... A.Ş. olarak bilinen şirket ile aralarında imzaladıkları sözleşme doğrultusunda, ürettiği balı bu şirkete gönderdiğini ve piyasaya satıldığında kendisi adına makbuz düzenlediklerini savunması karşısında; gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde ortaya çıkarılması bakımından, suça konu müstahsil makbuzlarındaki yazı ve imzaların sanığın eli ürünü olup olmadığı hususunda bilirkişiden rapor alınması;...A.Ş. yetkililerinin tanık sıfatıyla ifadesine başvurularak sanık adına makbuz düzenleyip düzenlemediklerinin sorulması; suça konu müstahsil makbuzlarını kullanan ... ve ...’in açık kimlik ve adres bilgileri tespit edilerek, sanığı tanıyıp tanımadıkları, belgelere konu ürünleri sanıktan alıp almadıkları konusunda tanık olarak dinlenmeleri, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken, eksik araştırma sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-Kabul ve uygulamaya göre de;
a)Sahte müstahsil makbuzu düzenlemek suçu açısından, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 4369 sayılı Yasa ile değişik 359/b-1. maddesinde onsekiz aydan üç yıla kadar hapis cezası öngörülmüş olup, aynı eylemin düzenlendiği 08.02.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5728 sayılı Yasanın 276. maddesi ile değişik 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 359/b maddesinde ise üç yıldan beş yıla kadar hapis cezası öngörüldüğü nazara alındığında, 2006 takvim yılında sahte müstahsil makbuzu düzenlemek suçunun cezasının alt sınırının 18 ay hapis olduğu ve temel cezanın alt sınırdan tayin edildiği belirtilmesine rağmen, 3 yıl hapis cezası olarak takdir edilmesi suretiyle fazla ceza tayini,
b)Aynı takvim yılı içinde birden fazla sahte müstahsil makbuzu düzenlemek eyleminin zincirleme suç oluşturduğu ve sanık hakkında TCK"nın 43. maddesi hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
c)Suç tarihinin, düzenlenen son müstahsil makbuzunun tarihi olan 15.07.2006 yerine, gerekçeli karar başlığında 07.10.2008 şeklinde yanlış yazılması,
d)5237 sayılı TCK’nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, kazanılmış hakkın saklı tutulmasına, 05.02.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.