Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/22719 Esas 2019/20944 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/22719
Karar No: 2019/20944
Karar Tarihi: 12.11.2019

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/22719 Esas 2019/20944 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İş Mahkemesi'nde görülen bir alacak davasında hüküm altına alınan ve temyize konu olan 1.943,33 TL tutarındaki alacak, 2.190,00 TL olan temyiz (kesinlik) sınırının altında kaldığı için temyiz yoluna başvurulamayacağı kararlaştırılmıştır. Temyiz kesinlik sınırı, yalnız dava konusu edilen taşınır malın veya alacağın değeri dikkate alınarak belirlenir. Alacağın bir kısmı dava edilmiş olsa bile temyiz sınırının saptanmasında alacağın tamamı gözetilir. Temyiz sınırı kamu düzeni ile ilgilidir ve 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'na göre geçici 3. madde uyarınca 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 427. maddesi gereğince temyiz edilemez.

22. Hukuk Dairesi 2016/22719 E. , 2019/20944 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ:İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ: ALACAK

Y A R G I T A Y K A R A R I
Miktar ve değeri temyiz kesinlik sınırını aşmayan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 427. maddesi uyarınca temyiz edilemez.Temyiz kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir. Temyiz sınırı belirlenirken yalnız dava konusu edilen taşınır malın veya alacağın değeri dikkate alınır. Alacağın bir kısmının dava edilmiş olması halinde temyiz (kesinlik) sınırının saptanmasında alacağın tamamının gözetilmesi, tümü dava konusu yapılan bir alacağın kısmen kabulünde ise temyiz (kesinlik) sınırının belirlenmesinde kabul ve reddedilen miktarların esas alınması, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununu Geçici 3. maddesi gereğince 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 427"nci maddesi hükmü gereğidir.Dosya içeriğine göre hüküm altına alınan ve temyize konu edilen 1.943,33 TL tutarındaki alacağın, karar tarihi itibari ile 2.190,00 TL olan temyiz (kesinlik) sınırının altında bulunduğu anlaşılmakla, anılan karara karşı temyiz yoluna başvurulması miktar itibariyle mümkün bulunmadığından, davalı vekilinin temyiz isteminin 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanun"un geçici 3.maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanun"un 427. 432.maddeleri uyarınca REDDİNE, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 12.11.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.