Silahla tehdit - yaralama - hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2015/28267 Esas 2020/1542 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/28267
Karar No: 2020/1542
Karar Tarihi: 22.01.2020

Silahla tehdit - yaralama - hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2015/28267 Esas 2020/1542 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanığın silahla tehdit, yaralama ve hakaret suçlarından mahkumiyetine karar verildiği belirtilmektedir. Temyiz incelemesi sonucunda, silahla tehdit suçuna ilişkin hükmün doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uygun olduğu belirtilmiş, ancak sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasının kanuna aykırı olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca, mağdurun duruşmada şikayetinden vazgeçmesi sonucu hakaret ve yaralama suçları yönünden sanığa karşı işlem yapılmamasının kanuna aykırı olduğu belirtilmiştir. Bu nedenle, kararın bu noktalarının düzeltilerek hükümlerin bozulmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri olarak, sanık hakkında uygulanan TCK'nın 58. maddesi ve tekerrür hükümlerini düzenleyen maddeler ile mağdurun şikayetinden vazgeçmesi sonucu işlem yapılmamasına ilişkin hükümler ele alınmaktadır.

4. Ceza Dairesi 2015/28267 E. , 2020/1542 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Silahla tehdit, yaralama, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, düşme

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
A-Sanık hakkında silahla tehdit suçundan kurulan hükmün temyizinde;
Sanığa yükletilen silahla tehdit eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
Tekerrüre esas alınan önceki mahkumiyetin, suça sürüklenen çocuk sıfatıyla olduğu gözetilmeden, sanık hakkında TCK"nın 58. maddesi gereğince tekerrür hükümlerinin uygulanması,
Kanuna aykırı ve sanık ..."nın temyiz iddiaları yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca bu aykırılık, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktasının; tebliğnameye uygun olarak, tekerrür uygulamasına ilişkin hüküm fıkrasının çıkartılarak DÜZELTİLMESİNE ve başkaca yönleri Kanuna uygun bulunan hükmün bu bağlamda ONANMASINA,
B-Sanık hakkında yaralama ve hakaret suçlarından kurulan düşme kararlarının temyiz incelemesinde;
Mağdurun duruşmada şikayetten vazgeçmesi karşısında, hakaret ve yaralama suçları yönünden sanığa vazgeçmeye karşı diyecekleri sorularak, sonucuna göre hukuki durumunun belirlenmesi zorunluluğunun gözetilmemesi,
Kanuna aykırı ve sanık ..."nın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın eses/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 22/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.