MAHKEMESİ :İş Mahkemesi


Davacı, davalı işverene ait işyerinde geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

Dava, davacının davalı işyeri nezdinde 10/07/2012-20/09/2012 ve 15/10/2012-03/10/2014 tarihleri arasında geçen çalışmalarının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasa"nın 79/10. ve 5510 sayılı Yasa"nın 86/9. maddeleri bu tip hizmet tespiti davaları için özel bir ispat yöntemi öngörmemiş ise de, davanın niteliği kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği Yargıtay"ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş içtihadı gereğidir.
Bu tür davalarda öncelikle davacının çalışmasına ilişkin belgelerin işveren tarafından verilip verilmediği yöntemince araştırılmalıdır. Bu koşul oluşmuşsa işyerinin gerçekten var olup olmadığı kanun kapsamında veya kapsama alınacak nitelikte bulunup bulunmadığı eksiksiz bir şekilde belirlenmeli daha sonra çalışma olgusunun varlığı özel bir duyarlılıkla araştırılmalıdır.
Çalışma olgusu her türlü delille ispat kazanabilirse de çalışmanın konusu niteliği başlangıç ve bitiş tarihleri hususlarında tanık sözleri değerlendirilmeli, dinlenen tanıkların davacı ile aynı dönemlerde işyerinde çalışmış ve işverenin resmi kayıtlara geçmiş bordro tanıkları yada komşu işverenlerin aynı nitelikte işi yapan ve bordrolarına resmi kayıtlarına geçmiş çalışanlardan seçilmesine özen gösterilmelidir. Bu tanıkların ifadeleri ile çalışma olgusu hiçbir kuşku ve duraksamaya yer vermeyecek şekilde belirlenmelidir. Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 16.9.1999 gün 1999/21-510-527, 30.6.1999 gün 1999/21-549-555- 3.11.2004 gün 2004/21- 480-579 sayılı kararları da bu doğrultudadır.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davacıya ait hizmet cetvelinde 01/08/1998-15/10/2012 tarihleri arasında davacı adına toplam 1325 gün hizmet bildiriminde bulunulduğu, ihtilaf konusu dönem içerisinde davacı adına davalı işyerince 03/02/2012-10/07/2012 ve 20/09/2012-15/10/2012 tarihleri arasında Kurum"a kesintili olarak hizmet bildiriminde bulunulduğu, 03/02/2012 tarihli davalı işyerince düzenlenmiş işe giriş bildirgesinin Kurum kayıtlarına intikal ettiği, davalı işyerine ait 2012/02-09.ay dönem bordrolarının getirtildiği, yapılan zabıta araştırması neticesi düzenlenen tutanağın dosyaya sunulduğu, duruşmalarda davacı tanıklarının dinlendiği, 14.09.2014 olay tarihli suç isnadı ile ilgili olarak yürütülen hazırlık soruşturması esnasında 15.09.2014 tarihli kolluk ifadesinde davacının davalı ile ortak iş yaptıklarını imzalı olarak beyan etmesi ve bu beyanını kovuşturma esnasında da yinelemesi gerekçesiyle Mahkemece yazılı şekilde sonuca gidildiği anlaşılmaktadır.
Somut olayda, Mahkemece her ne kadar hazırlık soruşturması ve ceza kovuşturması esnasında davacının imzası ile desteklenen ikrarı ile sonuca gidilmiş ise de davalı işyerince davacı adına Kurum"a bildirimi yapılmış hizmetlerin varlığı karşısında çalışma olgusunun yeterli ve gerekli bir araştırmayla hiç bir kuşku ve duraksamaya yer bırakmayacak sağlıklı bir biçimde belirlenmediği anlaşılmaktadır.
Yapılacak iş, davalı işyerine ait ihtilaf konusu tüm dönem bordrolarını Kurum"dan getirtmek suretiyle uyuşmazlık konusu dönemi kapsayacak biçimde bordro tanıklarını re"sen tespit edip dinlemek, gerekirse Kurum, Vergi idaresi, Belediye ve Emniyet Müdürlüğü gibi kamu kurumları aracılığıyla tespit edilecek komşu işyerlerinin işverenleri veya bu işverenlerin resmi kayıtlarına geçmiş çalışanlarının beyanlarına başvurmak ve davanın nitelikçe kamu düzenini ilgilendirdiği nazara alınıp araştırma genişletilerek tüm deliller birlikte değerlendirilip sonucuna göre karar vermekten ibarettir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine 25.05.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.